Η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες

Η Σύνοδος Κορυφής καλείται να αναθεωρήσει προς το χειρότερο την ήδη σκληρή στο δημοσιονομικό πεδίο Συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία διεξάγεται το προσεχές διήμερο στο κέντρο των ευρωπαϊκών αποφάσεων στις Βρυξέλλες.

Οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, με μπροστάρη τη Γερμανία, θα επιχειρήσουν να συμφωνήσουν για τον κεντρικό άξονα της νέας συνθήκης που θα επιβάλει αυστηρό έλεγχο στα δημοσιονομικά των 27 και κατ' ουσία στη νομισματική πολιτική της Ε.Ε..

Η Σύνοδος Κορυφής αφορά ουσιαστικά το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης, η οποία κλονίζεται αφενός από τι προσπάθειες των τοπικών κυβερνήσεων να επιβάλουν μέτρα ασφυκτικής λιτότητας στους πολίτες, και αφετέρου εν μέσω σαφούς αδυναμίας κοινής πολιτικής για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που σοβεί στο μεγαλύτερο τμήμα της ένωσης.

Οι ισχυροί της Ε.Ε., Γαλλία και Γερμανία, κατά το διήμερο της συνόδου κορυφής θα πιέσουν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, με στόχο τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού διαχείρισης οικονομικών κρίσεων.

Στη πραγματικότητα,  Παρίσι και Βερολίνο επιθυμούν να επιβάλλουν σκληρή λιτότητα στους υπόλοιπους 25 της Ε.Ε., με πρόσχημα την απομάκρυνση των μελλοντικών κινδύνων μιας νέας σοβαρής δημοσιονομικής κρίσης στη ζώνη του ευρώ.

Η πρόταση της Γερμανίας διά της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, που θα έχει καθώς φαίνεται την απόλυτη πολιτική στήριξη του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, προσβλέπει στην αλλαγή της Συνθήκης της Λισσαβόνας, ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή σκληρών πολιτικών κυρώσεων προς τα δημοσιονομικά απείθαρχα κράτη-μέλη.

Μεταξύ των κυρώσεων αναμένεται να είναι η απώλεια του δικαιώματος ψήφου στα συμβούλια υπουργών και η ελεγχόμενη πτώχευση μιας χώρας μέλους του ευρώ.

Το δίπολο Γερμανία - Γαλλία απαιτεί την αλλαγή της συνθήκης και είναι χαρακτηριστική η δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ, ότι «χωρίς συμφωνία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία δεν είναι δυνατό να γίνουν πολλά πράγματα στην Ευρώπη».

Η πρόταση του γαλλογερμανικού δίπολου δεν αναμένεται να περάσει αβρόχοις ποσί, καθώς από τη μια είναι σαφές ότι τα αποκαλούμενα δημοσιονομικά απείθαρχα κράτη της Ε.Ε. θα προβάλλουν σθεναρή αντίσταση, κυρίως γιατί θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το εσωτερικό μέτωπο, καθώς η αναθεώρηση της Συνθήκης θα πρέπει να περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια. Και είναι σαφές ότι οι περισσότερες χώρες που βρίσκονται εν μέσω σκληρής λιτότητας, απόρροια της ισχύουσας Συνθήκης της Λισσαβόνας, θα βρεθούν σε αδιέξοδο με σκληρή αντιπολιτευτική πολιτική στο εσωτερικό τους.

Από την άλλη, οι Γαλλογερμανοί θα πιέσουν, ώστε η αναθεώρηση να γίνει εδώ και τώρα – έως το 2013- γεγονός που προκαλεί κύμα αντιδράσεων, καθώς πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας χρειάστηκε κάπου οκτώ χρόνια για να ολοκληρωθεί και να περάσει από όλα τα εθνικά κοινοβούλια.

Είναι σαφές, δηλαδή, ότι μια προς το χειρότερο συνθήκη, προφανώς, θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να επικυρωθεί, αν επικυρωθεί. Ουσιαστικά, με αυτές τις κινήσεις η ενωμένη Ευρώπη απειλείται με ένα σοβαρό κύμα εσωστρέφειας, που, αντί να ενώσει, θα μοιράσει τα κράτη μέλη πολύ περισσότερο από όσο είναι σήμερα μοιρασμένα.

Ίσως για αυτόν τον λόγο, ο πρόεδρος του Eurogroup, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, χαρακτήρισε «απαράδεκτη» την πρόταση για μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας.

Ωστόσο, η Γερμανία είναι αποφασισμένη σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής να πείσει τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε. να δώσουν εντολή στον πρόεδρο της Ε.Ε., Χέρμαν Βαν Ρομπάι, να παρουσιάσει εντός των προσεχών μηνών, προτάσεις για αλλαγές στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά και η επίτροπος για τη Δικαιοσύνη, Βίβιαν Ρέντινγκ, επέκρινε το γαλλογερμανικό σχέδιο για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, δεχόμενη ουσιαστικά επίθεση από τα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.