Το Ισραήλ προσφέρει στην Ελλάδα φυσικό αέριο

Την εκτίμηση ότι το Ισραήλ, στο κενό που αφήνει η διατάραξη των σχέσεών του με την Τουρκία, επιδιώκει νέους ενεργειακούς δεσμούς, με ενδεχόμενη διασύνδεσή του σε δια-Μεσογειακό πρόγραμμα αγωγών, προτείνοντας στην Ελλάδα να αγοράσει -από το Ισραήλ- φυσικό αέριο, προβάλλει στην ηλεκτρονική Haaretz ο Avi Bar-Eli, επικαλούμενος πληροφορίες του οικονομικού ενθέτου της εφημερίδας, The Marker.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο, η πρόταση έγινε κατά την πρόσφατη επίσκεψη στην Ελλάδα του Ισραηλινού Πρωθυπουργού, ο οποίος έχοντας κατά νου την ενδεχόμενη ύπαρξη ικανών κοιτασμάτων στο πεδίο Leviathan πρότεινε τη δημιουργία συστήματος αγωγών, που θα συνδέσουν τη χώρα του με την Ελλάδα, μεταφέροντας φυσικό αέριο.

Στο άρθρο επισημαίνεται, ότι προφανώς ο Νετανιάχου δεν είχε προηγουμένως συμβουλευτεί τους ιθύνοντες του Υπουργείου Φυσικών Πόρων, που ακόμα βρίσκονται στην φάση εκτίμησης του όγκου του φυσικού αερίου, που το Ισραήλ θα χρειαστεί ως απόθεμα για την κάλυψη των στρατηγικών του αναγκών, πριν αρχίσει την εξαγωγή του προς τρίτες χώρες.

Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις η δυναμικότητα του πεδίου Leviathan θεωρείται ότι είναι διπλάσια του πεδίου Tamar, στο βόρειο Ισραήλ, όπου επίσης ανακαλύφθηκε πρόσφατα, φυσικό αέριο.
Τέλος του 2009, η εταιρεία Noble Energy διεξήγε τρισδιάστατη σεισμική έρευνα τρίμηνης διάρκειας, καλύπτοντας περιοχή 4.500 τετραγωνικών-χιλιομέτρων από την ακτή του Ισραήλ. Η έρευνα κάλυψε πέντε τομείς εξερεύνησης: Amit, Rachel, Δαβίδ, Hanna και Eran, βάσει της χορηγηθείσης άδειας στην ομάδα Delek, που συνίσταται από την Delek Drilling and Avner Oil Exploration (με ποσοστό 45% ), την Noble (40% ) aκαι τη Ratio Yam (15% ). Η Noble, εξερεύνησε τις περιοχές Alon Α και Alon Β, βάσει της άδειας της Delek (53%) και της Noble (47%), και το Block 12, που βρίσκεται στα ύδατα της Κύπρου, από την οποία η Noble εξασφάλισε την άδεια. Η ομάδα Delek διαθέτει 30% στην περιοχής.

Εντούτοις, το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής εστιάζεται στο πεδίο Leviathan, το οποίο εκτείνεται πέραν των δύο από τις πέντε περιοχές έρευνας της Ratio Yam: Rachel και Amit. Έχει διπλάσια έκταση από το πεδίο Tamar και εκτιμάται ότι βρίσκεται 5.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Noble εκτιμά ότι το μέσο ακαθάριστο ανακτήσιμο αέριο από το Leviathan ανέρχεται στα περίπου 16 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, ήτοι (453 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα), και η πιθανότητα της γεωλογικής επιτυχίας είναι 50%, έναντι αντίστοιχης εκτίμησης της πιθανότητας σε 35%, στα τεστ για το Tamar.

Η διερευνητική διάτρηση στο Leviathan αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο τελευταίο τέταρτο αυτού του έτους, αλλά δεν έχει διατυπωθεί ακόμη σχέδιο διάτρησης, ούτε έχουν εξευρεθεί τα απαιτούμενα κονδύλια. Ένας λόγος που επηρεάζει σε αυτό, είναι η επιμονή των ενδιαφερομένων να βρεθεί άμεση αγορά για το φυσικό αέριο που έχει εντοπιστεί στο βυθό, έξω από το Ashkelon. Δεδομένου ότι το Tamar προορίζεται να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του Ισραήλ για τα επόμενα 20 έως 25 έτη, το φυσικό αέριο από το Leviathan δεν έχει αυτομάτως αγορά.

Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με το αέριο πρέπει να βρουν σύντομα αγοραστές για να βελτιώσουν την ταμειακή τους ικανότητα.

Γεωγραφικά, η φυσικότερη αγορά είναι Ευρώπη.
Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι, που θα εξασφάλιζαν στο Ισραήλ πρόσβαση σε αυτή την αγορά. Ο πρώτος, με την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού είτε προς την Τουρκία είτε την Ελλάδα, που θα συνέδεε με τους ήδη προγραμματισμένους αγωγούς από το Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν προς τη νότια και εν μέρει ανατολική Ευρώπη. Η επιλογή αυτή έχει ως όφελος την αποφυγή κατασκευής χερσαίων υποδομών ή υγροποίησης του αερίου. Θα διευκόλυνε επίσης την παροχή πιστώσεων – ή θα είχε ακόμα και επιχορηγήσεις – ως επακόλουθο της εμπλοκής της Ευρώπης.

Ο δεύτερος τρόπος αφορά στην επιλογή της αγοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, ενδεχόμενο το οποίο θα απαιτούσε την κατασκευή εγκαταστάσεων υγροποίησης στην Κύπρο, είτε χρήση των εγκαταστάσεων της Αιγύπτου και φόρτωση του αερίου στα βυτιοφόρα πλοία, που θα μεταφέρουν το υγρό αέριο σε όλο τον κόσμο

Η παρούσα κατάσταση στην αγορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αλλά και αλλού, δυναμιτίζει την οικονομική δυνατότητα πραγματοποίησης και των δύο αυτών επιλογών. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη ΤheMarker, ο Δρ. Brenda Shaffer, διευθυντής του προγράμματος διαχείρισης της ενεργειακής πολιτικής στο πανεπιστήμιο της Χάιφα, επεσήμανε διάφορους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ δεν μπορεί να βασιστεί στην Ιταλία, την Τουρκία ή την Ελλάδα ως προορισμό, για το φυσικό του αέριο. Σε αυτούς, πρωτίστως περιλαμβάνονται λόγοι οικονομικοί, όπως η πτώση στην κατανάλωση λόγω της ύφεσης, αλλά και η έλλειψη της ανάγκης μιας άλλης πηγής φυσικού αερίου, καθώς λόγοι γεωπολιτικοί, εφόσον στο τοπίο εμπλέκονται Ρωσία και Ιράν.