Προσφυγή δικαστικού λειτουργού κατά των περικοπών των μισθών

Η πρώτη προσφυγή δικαστικού λειτουργού κατά των περικοπών των μισθών και επιδομάτων που επέβαλε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου κατατέθηκε στο Μισθοδικείο.

Ειδικότερα εφέτης των Διοικητικών Δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης ζητεί να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικό, αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο μειώθηκαν αναδρομικά από 1.1.2010 τα επιδόματα των δικαστικών λειτουργών και η πάγια αποζημίωση ειδικών συνθηκών προσφοράς υπηρεσιών, ενώ προβλέπεται η περικοπή των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής αδείας.
 
Σύμφωνα με “Το Βήμα”, ο εφέτης στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου και της μισθοδοτικής κατάστασης του Ιουνίου, με την οποία μειώθηκαν κατά:
 
* 190 ευρώ καθένα από τα δύο επιδόματα των 950 ευρώ που ελάμβανε, * 60,8 ευρώ το επίδομα ταχύτερης και αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης των υποθέσεων, * 114 ευρώ η πάγια αποζημίωση ειδικών συνθηκών.
 
Ο δικαστικός λειτουργός, όπως υποστηρίζει, έπαιρνε συνολικά ετησίως μεικτές αποδοχές 71.764 ευρώ, ενώ μετά τις περικοπές οι αποδοχές του μειώθηκαν κατά 15.432,59 ευρώ.
 
Όπως αναφέρει στην προσφυγή ο δικηγόρος του εφέτη κ. Γ. Κόκκας , οι διοικούντες τη χώρα γνώριζαν την κακή οικονομική κατάσταση αρκετά χρόνια πριν από την εμφάνιση της κρίσης και είχαν προειδοποιηθεί έγκαιρα γι΄ αυτό από τους αρμόδιους φορείς, καθώς και για τις συνέπειες που θα έχει η κακή δημοσιονομική διαχείριση. Στην προσφυγή σημειώνεται ότι οι περικοπές που έγιναν έχουν ως βάση τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τη δανειακή αφερεγγυότητα και δεν έγιναν για το γενικό δημόσιο ή εθνικό συμφέρον. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν τα νομοθετικά μέτρα που επιβάλλουν τις περικοπές δεν θέτουν καταληκτική προθεσμία διατήρησής τους ή μείωσης τους σε περίπτωση βελτίωσης της δημοσιονομικής κατάστασης.
 
Ετσι όμως, προσθέτει ο κ. Κόκκας, παραβιάζεται το άρθρο 22 του Συντάγματος που προβλέπει την προστασία της εργασίας και του μισθού, καθώς οι περιορισμοί μπορούν να επιβληθούν προσωρινά σε έκτακτες περιστάσεις γενικού συμφέροντος ή πλήρους πτωχεύσεως του κράτους. Ακόμη παραβιάζεται η συνταγματική αρχή « της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Πολιτεία, ως προς τη σταθερότητα των εισοδημάτων των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων», όπως επίσης παραβιάζονται και άλλα άρθρα του Συνταγματικού χάρτη. Ομως οι περικοπές αυτές είναι αντίθετες και στην ΕΣΔΑ, η οποία προβλέπει ότι ο νομοθέτης « δεν έχει τη δυνατότητα να αποσβέσει περιουσιακά ενοχικά δικαιώματα», όπως είναι ο μισθός, « εάν δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή ωφελείας».
 
Μάλιστα ο δικηγόρος του δικαστικού λειτουργού επικαλείται παλαιότερες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που προστάτευσαν σε ανάλογες περιπτώσεις τα οικονομικά συμφέροντα και δικαιώματα εργαζομένων.