Στήριξη από το ΠΑΣΟΚ ζήτησε ο Γιώργος Παπανδρέου

Συνεδρίασε χθες το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, και, ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου παρόντος του Ανδρέα Λοβέρδου, ζήτησε από τα μέλη του οργάνου του Κινήματος να στηρίξουν τις “δύσκολες” αλλαγές στο Ασφαλιστικό.

Ο Γιώργος Παπανδρέου παραδέχτηκε ότι “οι αποφάσεις που παίρνουμε δεν είναι ευχάριστες”, αλλά και πως “τα μέτρα είναι επώδυνα και οι θυσίες μεγάλες”. Κάλεσε τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου να “συνειδητοποιήσουν” ότι χρειάζονται θυσίες, επιτέθηκε στον Αντώνη Σαμαρά και τη ΝΔ, λέγοντας πάντως ότι “τώρα ο κ. Σαμαράς λέει ότι στόχος είναι να βγούμε από το μνημόνιο, ενώ εμείς αυτό το είπαμε πρώτοι”.

Ολόκληρη η εισήγηση του πρωθυπουργού έχει ως εξής:

“Πρέπει να δούμε το κλίμα διεθνώς, μέσα στο οποίο βρισκόμαστε και είμαστε υποχρεωμένοι να δράσουμε. Αυτό ήταν και πολύ μεγάλο μέρος του προβλήματος που αντιμετώπισε η Ελλάδα. Το είχαμε πει και προεκλογικά, αλλά δεν ξέραμε τι θύελλες θα είχαμε μπροστά μας. Μπήκαμε θαλασσοδαρμένοι σ’ αυτή την κρίση, δεν μπήκαμε οχυρωμένοι.

* Επομένως, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς, είναι οι αποφάσεις που παίρνουμε, να είναι τέτοιες, που να διασφαλίζουν τη χώρα όχι μόνο από την κρίση, αλλά από πιθανές εξελίξεις του αύριο. Δεν τις ξέρουμε.
* Είναι πολύ δύσκολη αυτή η εποχή. Είναι δύσκολες αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε. Δεν είναι αποφάσεις ευχάριστες. Καμιά πολιτική ηγεσία, κανένα πολιτικό κίνημα δεν θα ήθελε να πάρει αυτές τις αποφάσεις. Και έχουμε πει ότι δεν είναι ιδεολογικά αυτές οι οποίες θα μπορούσαν να μας εκφράσουν. Αρκετές απ’ αυτές τουλάχιστον, δεν μιλάμε για όλες.
* Τα μέτρα είναι επώδυνα. Οι θυσίες μεγάλες. Έχουμε πει ότι, ουσιαστικά πρόκειται για μία «αιμοδότηση» του χρέους και των ελλειμμάτων που συσσωρεύτηκαν επί πολλά χρόνια. Αλλά επίσης, ήταν αποτέλεσμα και πολλών άλλων πολιτικών, οι επιπτώσεις των οποίων συσσωρεύτηκαν. Πέρα από τη διεθνή κρίση, πέρα από το χρέος και το έλλειμμα, και οι αγορές αμέσως μας χτύπησαν.

* Και από την άλλη, δεν είχαμε μοντέλο κοινωνικού κράτους, ούτε ασφαλιστικό σωστό, ούτε προνοιακό σύστημα είχαμε, σοβαρό κράτος πρόνοιας, και το ασφαλιστικό το είχαμε «πασπαρτού» για κάθε περίπτωση. Το ίδιο και με το θέμα της ανεργίας. Το «λύναμε» μέσα από το Δημόσιο. Αυτή ήταν, η βασική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, το Δημόσιο. Αλλά και η οικονομία μας, δεν ήταν ανταγωνιστική.
* Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η προηγούμενη Κυβέρνηση ανέδειξε τα χειρότερα των συμπτωμάτων μας ως κεντρικές πολιτικές. Τις χειρότερες πρακτικές τις έκανε κεντρική πολιτική. Από τη διαφθορά μέχρι το ρουσφέτι, τη σπατάλη, την αδιαφάνεια κλπ.
* Και οι αγορές διεθνώς, μετά το 2008, ήταν ή άκρως φοβισμένες ή κερδοσκοπικές. Και επάνω σ’ αυτό υπήρχαν και πολλοί που σπεκουλάρανε.

Βεβαίως, υπήρχε και η έλλειψη ενός μηχανισμού παρέμβασης στις αγορές και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνώς. Κάτι που βάθαινε την κρίση. Και θα μπορούσαμε αν είχε έρθει πιο γρήγορα μια τέτοια παρέμβαση, να είχαμε και λιγότερες επιπτώσεις, σε ό,τι αφορά τα άμεσα μέτρα που έπρεπε να πάρουμε.

* Ο Έλληνας πολίτης νομίζω ότι μπορεί να δεχτεί αυτά τα μέτρα, να κάνει τώρα θυσίες, εφ’ όσον μπει τάξη, εφ’ όσον γίνουν αλλαγές, εφ’ όσον γίνει η οικονομία βιώσιμη, εφ’ όσον υπάρξει προοπτική, φως, δικαιοσύνη κλπ. Και αυτό είναι στο στοίχημά μας.
* Στόχος είναι να φτάσουμε γρήγορα εκεί, ώστε να μπορούμε, και δεν μας το απαγορεύει κανείς, εφόσον αυτά τα μέτρα αποδώσουν γρήγορα και αρχίσει και καλυτερεύει το δημοσιονομικό, να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν πληγεί περισσότερο.
* Τώρα, ο αρχηγός της ΝΔ, ο κ. Σαμαράς, υπόσχεται να φύγουμε από το μνημόνιο, να φύγουμε από την επιτήρηση. Εμείς αυτό το είπαμε πρώτοι. Αλλά το λέει για να κρύψει ποιος μας έβαλε σε επιτήρηση. Αυτοί μας έβαλαν, και μας έβαλαν δύο φορές στην επιτήρηση. Μιλούσαν συνεχώς περί «αλλαγών» και «μεταρρυθμίσεων» και τελικά μας κατήντησαν εκεί που μας κατήντησαν.

* Και σήμερα μιλούν χωρίς να έχουν καμία πειστική εναλλακτική πρόταση, αλλά και προσέγγιση στα λάθη τα οποία έχουν κάνει, στις πρακτικές και τις αντιλήψεις τους. Και μάλιστα, οι πολιτικές τους σήμερα βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με αυτά τα οποία κάνουμε, και είναι οι μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα. Ο «Καλλικράτης», τα ζητήματα της αξιοκρατίας, της διαφάνειας. Παντού γενικευμένη αντίθεση.

Εμείς πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη. Να δώσουμε τη μάχη, που δεν είναι μόνο εθνική μάχη. Είναι μάχη και στην Ευρώπη και παγκοσμίως για τις ιδεολογικές μας αναφορές.

* Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι χρειάζεται να γίνουν αλλαγές. Και σ’ αυτή την πορεία πρέπει να συμμετέχουν οι πολίτες. Ποιοι θα συμμετέχουν; Σίγουρα δεν θα συμμετάσχουν εκείνοι που έχουν παγιωμένα συμφέροντα, αλλά εκείνοι που αισθάνονται ότι μπορούν να αλλάξουν και ότι πρέπει να αλλάξουν. Υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που πρέπει να είναι φορείς αλλαγής και αυτές πρέπει να τις αναδείξουμε.
* Το πατριωτικό στοίχημα για μας, είναι να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, στις δυνάμεις του Ελληνισμού. Έχουμε τις δυνατότητες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινητοποιήσουμε όλες αυτές τις δυνάμεις. Αυτό θα μας βγάλει από την επιτήρηση”.