Τα αμερικανικά ΜΜΕ για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, οι λαϊκές αντιδράσεις και οι προοπτικές που διαγράφονται για το μέλλον της ευρωπαϊκής και ευρύτερα της παγκόσμιας οικονομίας καλύπτουν μεγάλο μέρος της ειδησεογραφίας των αμερικανικών ΜΜΕ.

Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο νομπελίστας οικονομολόγος και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πρίνστον, Πολ Κρούγκμαν, προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι «αν και η Ελλάδα δεν είναι αρκετά μεγάλη, ούτε και αρκετά συνδεδεμένη ώστε να προκαλέσει πάγωμα των διεθνών αγορών, όπως έκανε η εταιρεία Lehman το 2008, τα προβλήματά της όμως είναι μεγαλύτερα από όσο θέλουν να παραδεχτούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες».

Συγκρίνοντας την Ελλάδα με την πολιτεία της Καλιφόρνιας, η οποία έχει επίσης πολύ υψηλό δημοσιονομικό χρέος, ο κ. Κρούγκμαν αναφέρει ότι «η Καλιφόρνια κινδυνεύει πολύ λιγότερο, καθώς με τη συμμετοχή της σ’ ένα ομοσπονδιακό κράτος επωφελείται από τη γενικότερη οικονομική ανάκαμψη των ΗΠΑ. Αντίθετα, τα μέτρα λιτότητας της Ελλάδας θα την οδηγήσουν σε περαιτέρω ύφεση».

Ο νομπελίστας ακαδημαϊκός δεν θεωρεί ότι μόνο η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί τη λύση στα προβλήματα της Ελλάδας, «καθώς θα έπρεπε να συνοδεύεται και από υποτίμηση του νομίσματός της, κάτι που δεν είναι εφικτό για την Ελλάδα λόγω της συμμετοχής της στην ευρωζώνη», όπως σημειώνει, προσθέτοντας: «Οπότε θα πρέπει όλοι να σκεφτούν αυτό που μέχρι τώρα εθεωρείτο απίστευτο:

Να εγκαταλείψει η Ελλάδα το κοινό νόμισμα. Για να αποφευχθεί αυτό θα έπρεπε να συμβούν τρία πράγματα: από τη μία οι Έλληνες εργαζόμενοι να αποδεχτούν πολύ μεγάλες μειώσεις στους μισθούς τους, ώστε να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, η ΕΚΤ να αποφασίσει να αγοράσει μέρος των δημοσίων χρεών μελών της ευρωζώνης και να αποδεχτεί ως αναπόφευκτο τον πληθωρισμό που θα ακολουθήσει και το Βερολίνο να αποφασίσει να προσφέρει βοήθεια στους αδύναμους εταίρους του».

«Επειδή όμως όλα αυτά δεν φαίνονται πολιτικώς πιθανά» σύμφωνα με τον κ. Κρούγκμαν, ο νομπελίστας οικονομολόγος υποστηρίζει «ως μοναδική λύση την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος». Δεν κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από την Ελλάδα

Η εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» με κύριο άρθρο της υποστηρίζει ότι δεν κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από την ελληνική κρίση, σημειώνοντας ότι «αν και είναι πιθανό το πακέτο διάσωσής της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για την Ελλάδα να μην καταφέρει να επαναφέρει την οικονομική ανάπτυξη στην χώρα, δεν υπάρχει σοβαρός λόγος τα προβλήματα του δημόσιου χρέους ενός κράτους που εκπροσωπεί το 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας να οδηγήσουν σε μία νέα παγκόσμια κρίση και ύφεση εφόσον ληφθούν οι κατάλληλες πολιτικές προφυλάξεις», εκτιμώντας ότι «το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ πιο δυνατό από ότι ήταν πριν από δύο χρόνια».

Επιπλέον, στο άρθρο διατυπώνεται η άποψη ότι «ακόμα και αν η Ευρώπη βυθιστεί πάλι στην ύφεση, αυτό δεν θα φέρει καταστροφικές συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία, καθώς έχει αναδυθεί πολύ πιο δυνατή από την κρίση του 2008.

Οι αναδυόμενες οικονομίες της Βραζιλίας, της Κίνας και της Ινδίας οδήγησαν τον κόσμο έξω από την ύφεση, ενώ η αμερικανική οικονομία έχει ήδη ανακάμψει κατά τα δύο τρίτα». Η ελληνική κρίση προάγγελος ευρωπαϊκής κρίσης; Σε δημοσίευμα στο περιοδικό «Τάιμ» τίθεται το ερώτημα «εάν η κρίση στην Ελλάδα θα ξεπεραστεί και δεν θα είναι παρά μία υποσημείωση στην ιστορία της Μεγάλης Ύφεσης ή εάν θα πυροδοτήσει ένα ντόμινο διασώσεων μέχρι να υπάρξουν αδυναμίες εξυπηρέτησης δημοσίου χρέους, οπότε η λέξη ύφεση θα πρέπει να αντικατασταθεί από τη λέξη κραχ;».

Μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι η κρίση στην χώρα μας ενδέχεται να πυροδοτήσει ένα «μαζικό μεταναστευτικό κύμα», ενώ διατυπώνεται ο προβληματισμός «εάν η Ελλάδα, εκτός από τους ταλαντούχους νέους ανθρώπους της, θα κάνει εξαγωγή και των προβλημάτων της;». Σημειώνεται πάντως ότι «παρά τα σημάδια ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, η έξοδος από τη Μεγάλη Ύφεση παραμένει εύθραυστη και σε αυτό το πλαίσιο, η κρίση χρέους της ευρωζώνης, μολονότι είναι απίθανο να εκτροχιάσει την ανάκαμψη, μπορεί να την καταστήσει πιο αναιμική και αβέβαιη».

Στη συνέχεια, εξετάζεται το ερώτημα «μήπως η ελληνική κρίση αποτελεί προάγγελο για κρίσεις σε Πορτογαλία και Ισπανία;» ενώ επισημαίνεται ότι «η ελληνική κυβέρνηση (συμφωνώντας με τους όρους της ευρωζώνης και του ΔΝΤ ) ουσιαστικά δεσμεύεται όχι μόνο για την περιστολή της γραφειοκρατίας, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της σπατάλης, αλλά», όπως σημειώνει ο Jens Bastian, Γερμανός οικονομολόγος στο Ελληνικό Ίδρυμα για την Ευρωπαϊκή και Εξωτερική Πολιτική «και για μία αλλαγή νοοτροπίας στην ελληνική κοινωνία, μία πολιτισμική επανάσταση στη σχέση μεταξύ του κράτους και των πολιτών». Η ελληνική οικονομία κυριαρχείται από διαφθορά

Στην εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» δημοσιεύεται επίσης άρθρο στο οποίο γίνεται αναφορά στην ετήσια έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2010, όπου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στην 109η θέση (σε σύνολο 183 χωρών παγκοσμίως) και στην τελευταία θέση στην ΕΕ, όσον αφορά την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις εντός των συνόρων της, καθώς η ελληνική οικονομία είναι εχθρική στην ελεύθερη επιχειρηματικότητα και την ατομική ιδιοκτησία, κυριαρχείται από τη διαφθορά, στερείται κινητικότητας κεφαλαίου και εργατικού δυναμικού, ελέγχεται από δυναμικά εμπορικά συνδικάτα και η οποία είναι μάλλον απίθανο να αναπτυχθεί δίχως ριζικές αλλαγές».

Μεταξύ άλλων, υποστηρίζεται ότι «η συμμετοχή στο ευρώ, αντί να αποτελέσει ευκαιρία για τους Έλληνες πολιτικούς να καθιερώσουν δημοσιονομική πειθαρχία και να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, προτίμησαν τον εύκολο δρόμο του φθηνού δανεισμού που έφερε την οικονομία στο σημερινό χάλι» και «το παράδειγμα της Ελλάδας αποδεικνύει ότι το μοντέλο ανάπτυξης που κυριαρχείται από συνδικάτα, επαχθείς νόμους, υψηλή φορολογία και πολιτική κατανομή του κεφαλαίου έχει αποτύχει».