Αρχική | Οικονομία | Ευρώπη | Ο Σερβάς Ντερόζ μίλησε για την Ελλάδα

Ο Σερβάς Ντερόζ μίλησε για την Ελλάδα

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Ο Βέλγος κοινοτικός αξιωματούχος Σερβάς Ντερόζ, ο οποίος ηγήθηκε του κλιμακίου που διαπραγματεύθηκε τις τελευταίες εβδομάδες με την ελληνική κυβέρνηση, για λογαριασμό της Ε.Ε., τους όρους της συμφωνίας για τη χορήγηση της οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, σε συνέντευξή του προς τη βελγική εφημερίδα «De Tijd» μίλησε για την Ελλάδα και τις προβλέψειςτου.

Το πλήρες κείμενο του δημοσιεύματος της βελγικής εφημερίδας είναι το εξής:
 «Μπορεί να είμαι λίγο υποκειμενικός, αλλά πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πολύ εύρωστο πρόγραμμα», λέει ο Σερβάς Ντερόζ, Νο 2 της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος δεν είναι ωστόσο ικανοποιημένος από το γεγονός ότι οι χρηματαγορές δεν δείχνουν εμπιστοσύνη στο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας. «Δεν πρέπει όμως να είμαστε αφελείς. Ενώ κανείς μπορεί να χάσει πολύ γρήγορα την αξιοπιστία του, χρειάζεται χρόνια για να την ανακτήσει. Την περίοδο που η Ελλάδα χρειάστηκε να προσφύγει στις αγορές επικρατούσε νευρικότητα. Τώρα όμως που για κάποιο διάστημα δεν χρειάζεται να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές, ο κίνδυνος διάχυσης της κρίσης εξανεμίζεται».

Ο Σ. Ντερόζ είναι ο ειδήμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για πρώτη φορά στη ζωή του κλήθηκε να σώσει μια ολόκληρη χώρα. Επειδή οι χώρες της Ε.Ε. διέθεσαν τα περισσότερα κονδύλια στο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, η Επιτροπή τέθηκε επικεφαλής του τριμερούς κλιμακίου που μετέβη στην Αθήνα.
 «Πρόκειται για ένα πολύ εύρωστο πρόγραμμα», διαβεβαιώνει ο Ντερόζ.

«Η εξυγίανση είναι μεγάλης κλίμακας και λαμβάνει χώρα ιδίως στην αρχή. Υπήρξαμε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην αποτίμηση του δημοσιονομικού προγράμματος. Είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα εκπληρώσει τα κριτήρια και θα τα πάει ακόμα καλύτερα».

 «Το σχέδιο είναι κοινωνικά δίκαιο, υπήρξε μέριμνα για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους και το μεγαλύτερο τίμημα καλούνται να καταβάλουν οι υψηλόμισθοι». «Ακόμη», προσθέτει, «η ελληνική κυβέρνηση είναι η ιδιοκτήτρια, τρόπόν τινά, του προγράμματος. Αυτοί πήραν τις αποφάσεις ενώ εμείς κάναμε τις διαπραγματεύσεις».
 «Προσφέρουμε επίσης στην Ελλάδα ένα μεγάλο καρότο», επισημαίνει ο Ντερόζ: «Υπάρχει μια διαδικασία συνεχούς και αυστηρής αξιολόγησης. Κάθε τρίμηνο πρέπει να κάνουμε μια αξιολόγηση και εάν όλα βαίνουν καλώς, θα γίνεται η εκταμίευση της επόμενης δόσης.
Είναι παράλογος ο φόβος των αγορών;
»Έτσι νομίζω, αν και υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος στην πράξη. Το Κοινοβούλιο πρέπει να δώσει την έγκρισή του (σ.σ. κάτι που έγινε χθες). Αλλά η κοινωνία αποδέχεται τα μέτρα. Αυτοί που διαδηλώνουν είναι η μειοψηφία, η οποία προέρχεται από το δημόσιο τομέα και είχε ζήσει πολύ πάνω από τις δυνάμεις της. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις.
Το σχέδιο δεν προβλέπει μόνο περικοπές αλλά και μέτρα για την τόνωση της οικονομίας.

Η Ελλάδα έχει δύο προβλήματα: το δημοσιονομικό έλλειμμα και το υψηλό χρέος από τη μια και την υστέρηση ανταγωνιστικότητας και το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών από την άλλη. Η αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων οδηγεί στη μείωση των ρυθμών ανάπτυξης και τη μείωση του πληθωρισμού, κάτι που με τη σειρά του αυξάνει το δημόσιο χρέος. Για αυτό ήταν αναγκαία μια ''εσωτερική υποτίμηση''. Η αύξηση των μισθών και των τιμών έπρεπε να φτάσει σε επίπεδα χαμηλότερα του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Σε μια τέτοια όμως περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος ενός ''αποπληθωριστικού σπιράλ'', χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης, χαμηλών μισθών κ.λπ. Για αυτό έπρεπε να βρούμε τα μέτρα εκείνα που περιορίζουν τη μείωση της ζήτησης. Η μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα έχει αντίκτυπο και στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να αυξηθούν οι ελληνικές εξαγωγές. Έτσι μπορεί η Ελλάδα να προστατευτεί από τη μείωση της ζήτησης.

Η επιχειρούμενη εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών είναι εντυπωσιακή.
»Προβλέπεται μια μείωση του ελλείμματος της τάξεως του 11% στο ΑΕΠ από τώρα μέχρι το τέλος του 2013. Εκεί τοποθετείται χρονικά το τέλος του προγράμματος. Από τη στιγμή εκείνη υπάρχει η υποχρέωση δημιουργίας ενός πλεονάσματος τουλάχιστον 5%, όπως έκανε νωρίτερα και το Βέλγιο. Με τον τρόπο αυτό η μείωση του χρέους είναι εγγυημένη.

Η εξυγίανση επικεντρώνεται κυρίως στον περιορισμό των δαπανών που φτάνει στο 7%, έναντι 4% που προβλέπεται για τα έσοδα από την αύξηση της φορολογίας. Για φέτος υπάρχουν έκτακτες περικοπές ύψους 2,5% πέραν από τα 5,5% που ήδη είχαν αποφασίσει μόνοι τους οι Έλληνες. Οι ίδιοι οι Έλληνες μιλάνε βέβαια για 7% αλλά δεν δεχτήκαμε κάποιους από τους υπολογισμούς που είχαν κάνει. Το 2011 προβλέπονται περικοπές ύψους 4% και έκτοτε 2% ετησίως.

Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα είναι η ριζική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Δεν επιβάλλεται μια γενική αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, αν και από το 2020 προβλέπεται μια αύξηση. Οι γυναίκες πρέπει, όπως και οι άντρες, να εργάζονται μέχρι την ηλικία των 65 ετών. Όποιος συνταξιοδοτείται στην ηλικία των 60 ετών θα υφίσταται μειώσεις στη σύνταξή του, κάτι που βέβαια θα αποτελέσει ένα ισχυρό αντικίνητρο. Ακόμη, οι συντάξεις προσαρμόζονται κατά κάποιον τρόπο στο ύψος του πληθωρισμού.
Τα μέτρα κυρίως στοχεύουν στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα ενώ υπάρχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας...

»Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η Ελλάδα παρουσιάζει υστέρηση ανταγωνιστικότητας της τάξεως του 20% σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Οι αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων θα μειωθούν φέτος κατά 20%, με την εξαίρεση των χαμηλόμισθων. Υπήρχαν νομικά κωλύματα για την αναπροσαρμογή των αποδοχών των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο δίνονται ισχυρά μηνύματα στον ιδιωτικό τομέα ότι οι μισθοί πρέπει να αυξηθούν με μικρότερους ρυθμούς σε σχέση με την παραγωγικότητα.

Η αγορά εργασίας γίνεται πιο ευέλικτη, λιγότερο προστατευμένη. Με τον τρόπο αυτό, η προσφορά στην αγορά εργασίας θα αυξηθεί, κάτι που θα συμπιέσει τους μισθούς. Ζητούμε από τους Έλληνες να επεξεργαστούν ένα ''κοινωνικό σύμφωνο'' αλλά δεν υπάρχει κουλτούρα διαβούλευσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Ζητούμε από τους εργοδότες να καταβάλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να αυξήσουν την απασχόληση και να κάνουν επενδύσεις. Οι ελληνικές εταιρείες έχουν μεγάλα κέρδη γιατί η αγορά είναι πολύ κλειστή. Οι τιμές μπορούν να υποχωρήσουν περισσότερο. Εάν όλα όσα προβλέπονται εφαρμοστούν στην πράξη, η Ελλάδα θα αναγεννηθεί τόσο στον οικονομικό τομέα όσο και στο χρηματοπιστωτικό.

Για ποιο λόγο είναι αναγκαία η διάθεση 10 δισ. ευρώ για τη δημιουργία ενός ταμείου ενίσχυσης των ελληνικών τραπεζών;
 Παραδοσιακά και μέχρι πριν από λίγους μήνες, οι ελληνικές τράπεζες ήσαν οικονομικά εύρωστες. Τα μεγέθη ήταν ικανοποιητικά αλλά τα προβλήματα παρουσιάστηκαν μέσω του δημόσιου τομέα. Επειδή οι ελληνικές τράπεζες κατείχαν στα χαρτοφυλάκιά τους πολλά κρατικά ομόλογα, πρέπει τώρα να στραφούν στις διεθνείς αγορές για τη χρηματοδότησή τους. Με το ταμείο για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα κατοχυρώνεται η ρευστότητα των τραπεζών. Κι ας μην ξεχνούμε και την ελαστικοποίηση των κανόνων πιστοληπτικής ικανότητας στην οποία προχώρησε η ΕΚΤ προκειμένου να διευκολύνει τις ελληνικές τράπεζες.

Ωστόσο, οι αγορές εξακολουθούν να στοιχηματίζουν σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Τέτοιο θέμα δεν τέθηκε στις συζητήσεις. Με το προβλεπόμενο πλεόνασμα τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ, το χρέος θα μειωθεί. Και με τον καιρό μπορεί και ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους να επιμηκυνθεί. Το μοναδικό ρίσκο είναι η εφαρμογή του σχεδίου στην πράξη. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει τη υπερψήφιση όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων».








Μοιραστείτε αυτό το άρθρο: Πρόσθεσέτο στο Facebook Πρόσθεσέτο στο del.icio.us Πρόσθεσέτο στο Digg Πρόσθεσέτο στο δικό σου Google! Πρόσθεσέτο στο Yahoo MyWeb Περισσότερα Social Bookmarks ...

Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
0
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text

Λέξεις κλειδιά
Δεν υπάρχουν λέξεις κλειδιά για αυτό το άρθρο
Ακολουθήστε το hbnews.gr