Σήμερα ξεκαθαρίζει τα κέντρα αποφάσεων της κυβέρνησης

Τα φορολογικά μέτρα και η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης οριστικοποιούνται σήμερα στη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, αλλά το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να βρει τη χρυσή τομή και να ορίσει ένα κέντρο αποφάσεων και επικοινωνίας του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνηση.
Όλο και περισσότερο  διαπιστώνεται ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν πολλές «γραμμές» από διαφορετικά κέντρα αποφάσεων Ένα φαινόμενο που άρχισε να εμφανίζεται από τις πρώτες ημέρες της θητείας της, αλλά με την αφορμή της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης έχει γίνει ακόμη πιο έντονο.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι σήμερα ότι υπάρχουν αρκετά κέντρα αποφάσεων στην κορυφή της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αντιφατική εικόνα πολλές φορές στο Μέγαρο Μαξίμου για ζητήματα της επικαιρότητας. Είναι σύνηθες, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος για συγκεκριμένα θέματα να μεταφέρει άλλη εικόνα  στον πρωθυπουργό, και άλλη ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης και άλλα οι άνθρωποι  που αποτελούν προσωπικές επιλογές του Γ. Παπανδρέου τα τελευταία χρόνια (Γ. Παπακωνσταντίνου, Π. Γερουλάνος, Γ. Ραγκούσης).

Ο δε Χ. Παμπούκης φαίνεται να ψάχνει να βρει τον ρόλο του. Ο ρόλος του «πυροσβέστη»,  του υπουργού δηλαδή που θα παρεμβαίνει άμεσα στον πρωθυπουργό στα επέιγοντα και δύσκολα ζητήματα, πράγμα που οι υπουργοί, δεν φαίνεται να του αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία των μελών του υπουργικού συμβουλίου.

Επίσης, στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει και άλλο «κέντρο αποφάσεων», υπό τον  Θ. Πάγκαλο, με ανταγωνιστική λόγω αρμοδιοτήτων σχέση με τον Χ. Παμπούκη, αν και για αυτονόητους λόγους, ο τελευταίος έχει αποφύγει την ανοιχτή αντιπαράθεση με τον «εκρηκτικό» αντιπρόεδρο. Ο σαφώς εμπειρότερος πολιτικός,  έχει αναλάβει συν τοις άλλοις την «επιτήρηση» των περισσότερο «απρόβλεπτων» και επικίνδυνων για κόντρες υπουργών, όπως του Α. Λοβέρδου και της Λ. Κατσέλη, αλλά και της Κ. Μπατζέλη (στην οποία της καταλογίσθηκε πολιτική απειρία στους χειρισμούς για τα μπλόκα). Ο πρώτος είχε μέχρι πρόσφατα προβληματικές σχέσεις με την δεύτερη, αλλά καλές σχέσεις με τον  Γ. Παπακωνσταντίνου, πιστός ίσως στο δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».

 Αλλά ούτε και αυτό φαίνεται να ισχύει πλέον καθώς αποκαλύπτεται ότι έχουν εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις για το ασφαλιστικό, με τον Γ. Παπακωνσταντίνου να τάσσεται υπέρ «λύσεων-σοκ» και τον Α. Λοβέρδο να είναι υπέρμαχος μιας «ήπιας προσαρμογής». Το ότι ο υπουργός Εργασίας φέρεται να πληροφορήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης την αύξηση των ορίων ηλικίας για σύνταξη, είναι ενδεικτικό των νέων ισορροπιών.

Το τελευταίο διάστημα ο Γ. Παπακωνσταντίνου φαίνεται να ανακτά το χαμένο έδαφος, που οι περισσότεροι πίστευαν ότι έχασε. με την αύξηση των spread και τα λάθη σε τέλη κυκλοφορίας-γονικές παροχές κλπ. Ίσως και γι’ αυτό να έχουν ρίξει τους τόνους απέναντί του ακόμη και όσοι δεν συμφωνούσαν μαζί του, όπως ο πρόεδρος της Βουλής Φ. Πετσάλνικος. Από την άλλη, η κ  Λ. Κατσέλη αυξάνει συστηματικά τις παρεμβάσεις της, ενώ κάποιοι υπουργοί δεν φαίνεται να είναι συμβιβασμένοι με έναν διεκπεραιωτικό λίγο πολύ ρόλο στα του υπουργείου τους και μόνο,  όπως ο Μ. Χρυσοχοϊδης και η Α. Διαμαντοπούλου, οι οποίοι επίσης – όχι τυχαία - έχουν κοντραριστεί μεταξύ τους.