Επιτόκια καταθέσεων: Από 2,5% έως 2,8% στις προθεσμιακές

Μεταξύ 2,50% και 2,80% διαμορφώνονται τα επιτόκια για τις προθεσμιακές καταθέσεις τριμήνου τις τελευταίες εβδομάδες, διατηρώντας ένα επίπεδο ισορροπίας, το οποίο δεν αναμένεται να διαφοροποιηθεί σημαντικά προς τα πάνω καθώς οι τράπεζες δεν προτίθενται επί του παρόντος να επανέλθουν σε ανταγωνισμό, παρά τις ανάγκες τους για ρευστότητα.

Τα επιτόκια διαμορφώνονται ανάλογα με το ποσό και τον πελάτη αλλά κινούνται γενικώς στην αγορά έως το 2,80% για το τρίμηνο, διάρκεια που επιλέγουν και οι ίδιοι οι καταθέτες προσδοκώντας να δουν στη συνέχεια υψηλότερα επιτόκια. Η άνοδος από το 1,80% με 2,10% που πραγματοποιήθηκε προ εικοσαημέρου δεν συνεχίστηκε. Οι τράπεζες έχοντας «κανιβαλίσει» την αγορά ένα χρόνο πριν, σε βάρος των περιθωρίων τους, δεν αναμένεται να επιστρέψουν εύκολα σε πόλεμο προσφορών.

Η προσέλκυση καταθέσεων πάντως αποτελεί προτεραιότητα και είναι ενδεικτικό ότι οι κινήσεις μάρκετινγκ των τραπεζών γίνονται με προϊόντα προς τους υφιστάμενους, ακόμη και μόνο δανειακούς πελάτες, και στοχεύουν και σε μικρού ύψους ποσά. Οι παραδοσιακές καταθέτες των προθεσμιακών έχουν σαφώς θέμα αποδόσεων, αν και τα επιτόκια αυτών παραμένουν από τα υψηλότερα στην Ευρώπη: καθώς το euribor κινείται σε ιστορικά χαμηλά της τάξης του 0,66%, τα επιτόκια των εγχώριων προθεσμιακών βρίσκονται στο euribor συν 1,8% μέχρι 2,1%.

Προσφορές

Κρατώντας ισορροπία στις προσφορές, οι τράπεζες προσπαθούν να κρατήσουν την καταθετική βάση, η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι βελτιώθηκε στη διάρκεια του έτους ώστε ο δείκτης δανείων προς καταθέσεις του συστήματος διαμορφώθηκε σε 104,7% από 108,4% τον Δεκέμβριο του 2008 σε επίπεδο τράπεζας και σε 113,4% από 115,1% σε επίπεδο Ομίλου. Οι τέσσερις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες κινούνται μεταξύ 98% και 122%, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στο 130%.

Την ίδια στιγμή που οι καταθέσεις είναι η βασική πηγή ρευστότητας, προβληματισμό δημιούργησε η τάση φυγής κεφαλαίων από μεγαλοκαταθέτες υπό το φόβο της φορολόγησης καταθέσεων. Ακόμη και εάν δεν κινήθηκε στα επίπεδα που αρχικώς φάνηκε και στην ουσία αφορούσε κεφάλαια που εύκολα αλλάζουν τοποθετήσεις και χώρες, παραμένει ως πρόβλημα από τη στιγμή που ακόμη και «μεσαίοι» καταθέτες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις.

Επαναπατρισμός

Οι τραπεζίτες βλέπουν θετικά ένα πρόγραμμα επαναπατρισμού κεφαλαίων ανάλογο με της Ιταλίας και είναι ένα θέμα που συζητήθηκε στην συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας μεταξύ της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών και του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Επρόκειτο για μια αρχική συζήτηση καθώς και οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η συγκυρία δεν ευνοεί ανάλογες κινήσεις. Αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι πριν να τεθεί σε εφαρμογή ένα ανάλογο πρόγραμμα, θα πρέπει να προηγηθεί η δρομολόγηση λύσεων για την οικονομία ώστε οι έχοντες τα κεφάλαια να πειστούν ότι υπάρχει σταθερό περιβάλλον και δευτερευόντως, να διατυπωθούν ελκυστικά κίνητρα.

Στην παρούσα φάση, η «αντιπρόταση» των πιστωτικών ιδρυμάτων προς τους καταθέτες κυρίως μικρότερων ποσών είναι λογαριασμοί ταμιευτηρίου που συνοδεύονται, για παράδειγμα, από υπηρεσίες υγείας ή άλλες προσφορές, αν και εύλογα δεν αντισταθμίζει τα οφέλη που είχαν δώσει προ έτους οι προθεσμιακές καταθέσεις με επιτόκια που είχαν σκαρφαλώσει έως το 8%.

Ανάγκη για ρευστότητα

Ενώ οι πιέσεις για ρευστότητα είναι αυξημένες, με το κόστος άντλησης από τη διατραπεζική και εκδόσεις τίτλων να είναι δυσθεώρατο, ελέω του ρίσκου της ελληνικής οικονομίας, η λύση της προσφοράς υψηλών επιτοκίων στις καταθέσεις δεν είναι πρόσφορη. Με δυσκολία οι τράπεζες εξισορρόπησαν και αυτό σε ένα βαθμό, το πλήγμα στα περιθώρια που είχαν από τον οξύ ανταγωνισμό. Μόλις στο δεύτερο τρίμηνο του 2009 και με πολύ δυσκολία βελτιώθηκαν τα περιθώρια σε μια προσπάθεια ανατιμολόγησης των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού.

Με το υφιστάμενο δύσκολο περιβάλλον, η ενίσχυση της αποταμίευσης φαίνεται έτσι και αλλιώς δύσκολη ενώ και οι τράπεζες δέχονται πιέσεις σε όλο το εύρος των εσόδων τους. Η άντληση ρευστότητας από εναλλακτικές πηγές γίνεται δυσκολότερη καθώς δεν αποκλιμακώνεται αισθητά το κόστος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου ώστε να δοθεί «ανάσα» στο κόστος χρήματος για τις εγχώριες τράπεζες ενώ με σκεπτικισμό αντιμετωπίζουν οι αγορές το ελληνικό χρέος και άρα πριν αποσαφηνιστεί το τοπίο θα είναι δύσκολο να γίνουν κινήσεις προς τις αγορές χρήματος και κεφαλαίου.

naftemporiki.gr