Περιορίζεται η ρύθμιση χρεών των επιχειρήσεων

Ακόμη μικρότερο πεδίο εφαρμογής από ό,τι προσδοκά το υπουργείο Οικονομίας ενδέχεται να έχει ο νόμος περί ρύθμισης χρεών των επιχειρήσεων. Καθώς το τελικό κείμενο που ψηφίστηκε από τη Βουλή προβλέπει ότι εμπίπτουν «ληξιπρόθεσμες οφειλές για ποσό ως 1,5 εκ. ευρώ», σε πολλές περιπτώσεις θα υπάγεται στη ρύθμιση ένα μικρό ποσό και κατά τα λοιπά το δάνειο θα πρέπει να εξυπηρετείται κανονικά και οι δόσεις «θα τρέχουν», με την πίεση να παραμένει έντονη στις επιχειρήσεις που υφίστανται την έλλειψη ρευστότητας.

Πρόκειται για ένα από τα θέματα που έχουν ανακύψει από την εφαρμογή του νόμου και θα τεθούν από την πλευρά των τραπεζών στην ομάδα εργασίας που έχει συσταθεί από το υπουργείο με τη συμμετοχή της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών. Οπως επισημαίνουν τραπεζικά στελέχη, ενώ στο αρχικό κείμενο του νόμου αναφερόταν ότι «το σύνολο της οφειλής που υπάγεται σε ρύθμιση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο ευρώ ανά πιστωτικό ίδρυμα και τα τρία εκατομμύρια ευρώ στο σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων», λίγο πριν την ψήφιση, οπότε πραγματοποιήθηκαν κάποιες τροποποιήσεις από το υπουργείο Οικονομίας, η αναφορά αντικαταστάθηκε από τη φράση «το σύνολο της ληξιπρόθεσμης οφειλής που υπάγεται σε ρύθμιση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ».

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για παράδειγμα, σε δάνειο 100 χιλιάδων ευρώ όπου δεν έχουν καταβληθεί τρεις δόσεις, μπορεί να εμπίπτουν οι συγκεκριμένες στη ρύθμιση μαζί με τους τόκους, «ανακουφίζοντας» ίσως το δανειολήπτη, ενώ όμως το δάνειο τρέχει κανονικά για το ποσό της τάξης των 80 χιλ. ευρώ. Πρόκειται για μια από τις περιπτώσεις που ενδεχομένως να περιορίσουν το πεδίο εφαρμογής του νόμου και ενώ θα έλεγε κανείς εύλογα ότι οι τράπεζες θα επιδίωκαν μια τέτοια εξέλιξη, καθώς ήταν εξαρχής φανατικά κατά των ρυθμίσεων, το θέμα είναι πιο περίπλοκο: το πρόβλημα των επιχειρήσεων παραμένει και οι εναλλακτικές των τραπεζών είναι είτε να εφαρμόσουν κατά γράμμα το νόμο, αφήνοντας έξω τις περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν είτε να ωθήσουν τις επιχειρήσεις αυτές στα δικά τους προϊόντα αναδιάρθρωσης οφειλών.

Το δεδομένο αυτή τη στιγμή είναι ότι υπάρχει σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων με αδυναμία αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων και στενότητα από πλευράς ρευστότητας. Η εξέλιξη αυτή πλήττει τις ίδιες τις τράπεζες που προσπαθούν να αποφύγουν με κάθε τρόπο το πέρασμα των δανείων σε καθυστέρηση και τις επιπτώσεις που θα έχει κάτι τέτοιο στους ισολογισμούς και την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Οι κινήσεις αναδιάρθρωσης είναι συνεχείς από όλες τις τράπεζες και εκτιμώνται στα 10 δισ. ευρώ τα δάνεια που έχουν περάσει από κάποιου είδους ρύθμιση το 2009, δηλαδή το 7% με 8% των επιχειρηματικών δανείων, ενώ υπό κανονικές, προ κρίσης, συνθήκες, το ποσοστό αυτό ήταν της τάξης του 2%.

Για τις τράπεζες, η πρόσφορη αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας ώστε να αποκατασταθεί κατά το δυνατόν η λειτουργία του συναλλακτικού κυκλώματος περνά μέσα από το δημόσιο, με την επιτάχυνση του ΕΣΠΑ, το οποίο εκτιμάται ότι το νωρίτερο τον Απρίλιο θα ρίξει κεφάλαια στην αγορά και την ενίσχυση της λειτουργίας του ΤΕΜΠΜΕ πάντως όπως εκτιμούν οι παράγοντες της αγοράς, σε ένα συνδυασμό ενίσχυσης από το κράτος και ανάληψης ρίσκου από τις ίδιες τις τράπεζες.

naftemporiki.gr