Επιτυχία Γερουλάνου: Ο Ι. Μάνος πρόεδρος του Μεγάρου

Την εκλογή του Ιωάννη Μάνου ως προέδρου του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής αποφάσισε σήμερα ομόφωνα το Δ.Σ. του ΟΜΜΑ.Στη θέση του αντιπροέδρου του Οργανισμού εξελέγη ο Βίκτωρ Αμπακούμκιν, ενώ μέλη του νέου Δ.Σ. είναι οι Γεώργιος Αϊδίνης, Παναγιώτης Δημαράς, Γεώργιος Λούκος, Ιωάννης Μαρίνος, Χρήστος Παναγιωτόπουλος, Μάνος Περράκης, Λένα Σαβίδη, Πέτρος Χριστόφορος.

Υπενθυμίζεται, ότι ο κ Γερουλάνος είχε προτείνει από την αρχή τον Ι. Μάνο, αλλά από τους διαδόχους του εκλιπόντος Χ. Λαμπράκη τέθηκε θέμα να πάρει τη θέση η αδελφή του, κ Σαβίδη. Ο υπουργός πιστώνεται την αίσια λήξη τοης εκλογής, και μάλιστα με ομοφωνία.

«Το Μέγαρο Μουσικής με βάση τις υποθήκες του ιδρυτή και εμπνευστή του, Χρήστου Δ. Λαμπράκη, συνεχίζει την πορεία του», δήλωσε μετά την εκλογή του ο κ. Μάνος και πρόσθεσε:

«Στο πλαίσιο της ιστορικής του αποστολής, οι μελλοντικές προτεραιότητες θα έχουν ως στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή συμβολή στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου.

Θα προσπαθήσουμε, όπως πάντοτε το ήθελε ο ιδρυτής του, να ανοίξουμε ακόμη περισσότερο τις πόρτες του Μεγάρου σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Προς αυτή την κατεύθυνση θα εργασθούμε με γνώμονα την ποιότητα, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα.

Είμαστε βέβαιοι ότι στην προσπάθεια αυτή θα έχουμε τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και της κοινωνίας μας».

Επίσης, το Δ.Σ. του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής ομόφωνα αποφάσισε και ανακοινώνει τη μετονομασία της κεντρικής Αίθουσας του Μεγάρου (Αίθουσα Φίλων της Μουσικής) σε Αίθουσα Χρήστου Λαμπράκη.

Ο κ. Μάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στα πανεπιστήμια -διαδοχικά- των Παρισίων, Βρυξελλών και Γενεύης.
Έχει πάρει δίπλωμα DES (Diplome d’ Etudes Superieures) στο Δημόσιο Δίκαιο και είναι διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών με διατριβή στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, ειδικός γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) και αντιπρόεδρος της ΕΦΕΕ, ενώ το 1966 ο Γεώργιος Παπανδρέου τον όρισε Γραμματέα στην ΕΔΗΝ.
Για τη δράση του αυτή διώχθηκε και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε πολιτικό άσυλο στην Ελβετία.

Από το 1969 έως το 1974 εργάσθηκε ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνών στο Συνταγματικό Ελβετικό Δίκαιο, το Συγκριτικό Συνταγματικό Δίκαιο και τη Γενική Θεωρία του Κράτους, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Συνεργάτης του καθηγητή Άγγελου Αγγελόπουλου, διετέλεσε από το 1974 μέχρι το 1994 σύμβουλος Διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όπου ασχολήθηκε με θέματα εκπαιδευτικά, διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, οργανωτικά, χρηματοπιστωτικά, διεθνών σχέσεων, καθώς και με θέματα του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).

Το 1994 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ομοσπονδίας και «Officer» του «Global Network of Banking Associations».

Aπό τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της Γενικής Τραπέζης της Ελλάδος.