«Πυρήνες» πίσω από τη βόμβα στη ΓΓΕ;

Την οργάνωση «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς», που έχει αναβαθμιστεί με τις τελευταίες επιθέσεις της, «φωτογραφίζουν» έμπειροι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ως υπεύθυνη για τη χθεσινή βομβιστική επίθεση στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, στην Καλλιθέα.

Η συνδεσμολογία του εκρηκτικού μηχανισμού μεσαίας ισχύος, αλλά και η τακτική που ακολούθησαν οι τρομοκράτες, οι οποίοι τηλεφώνησαν σε δύο τηλεοπτικούς σταθμούς, προκειμένου να προειδοποιήσουν για το χτύπημα, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται για φάρσα, παραπέμπουν στην οργάνωση, που μόλις πριν λίγους μήνες περιοριζόταν στο να τοποθετεί βόμβες σε χύτρες.

Η βόμβα αποτελείτο από κοινό ρολόι, έναν πυροκροτητή, μία μπαταρία και ουσία ταχύτατης καύσης, την ίδια που χρησιμοποίησαν τα μέλη των «Πυρήνων» για την κατασκευή του εκρηκτικού μηχανισμού που τοποθέτησαν έξω από το κτίριο της Βουλής, στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Αυτό που περιμένουν πλέον οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ και της Αντιτρομοκρατικής, που έχει αναλάβει τις έρευνες, είναι να γίνει ανάληψη της ευθύνης για την επίθεση στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης. Πιθανότατα, κατά τον προσφιλή τρόπο της οργάνωσης, θα δημοσιευτεί προκήρυξη σε ιστοσελίδα του διαδικτύου.

Σε αυτή, την τελευταία τους προκήρυξη, τα μέλη των «Πυρήνων» έκαναν ιδιαίτερη μνεία στο ρόλο που διαδραμάτισαν οι δημοσιογράφοι στο χτύπημα στη Βουλή.

Έγραφαν συγκεκριμένα:

«Σε αυτό το σημείο θα ήταν λάθος απο την πλευρά μας αν παραλείπαμε να αναφερθούμε στον αναβαθμισμένο ρόλο των δημοσιογράφων σε αυτο το νταραβέρι. Τώρα πλέον στην δημοκρατία των ημερών μας, την παραδοσιακή μεσολάβηση των πολιτικών κομμάτων, ανέλαβαν πλέον τα media. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, πως το ολοένα και μεγαλύτερο κύμα στελέχωσης πολιτικών αξιωμάτων γίνεται απο πρώην μεγαλοδημοσιογράφους ( Ρουσσόπουλος, Παναγιωτόπουλος, Καννέλη, Ευθυμίου, Ντινόπουλος κ.α.).

Αποτελεί μια ανασύνθεση της επικοινωνιακής στρατηγικής της δημοκρατίας.

Πλέον η σύμπλευση πολιτικών και δημοσιογράφων είναι σαφής. Μπορεί στα δελτία ειδησεων και στις ενημερωτικές εκπομπές η ρητορική τους να διαφέρει, ανάλογα με το ποιός μιλάει και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί, όμως πάντα αποτελεί κοινή συνισταμένη η δικαίωση και η υπεράσπιση του δημοκρατικού συστήματος. Όλες οι κουβέντες και οι διαξιφισμοί καταλήγουν εκεί. Μάλιστα για να το επιτύχουν καλύτερα εποινοούν έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ πολιτικών και κοινωνίας με τους δημοσιογράφους διαμεσολαβητές…».