Hellenic Business

Ο μοναδικός τρόπος για να μειωθεί το ελληνικό χρέος σε βιώσιμο επίπεδο είναι μέσω ενός κουρέματος στο οποίο θα συμμετέχουν οι πιστωτές της Κυβέρνησης, πιστεύει το ΔΝΤ. Όμως, όπως γράφει το Der Spiegel, με τις γερμανικές εκλογές να πλησιάζουν, το Βερολίνο αρνείται ακόμη και να εξετάσει αυτή την πρόταση.

Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ συναντά αντιδράσεις από τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Ο λόγος είναι απλός», γράφει το γερμανικό περιοδικό. «Αν διαγραφεί μέρος του χρέους της ελληνικής κυβέρνησης, η Γερμανία θα πρέπει να ξεγράψει δισεκατομμύρια που έδωσε σε δάνεια για τη διάσωση της Ελλάδας. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που η ελληνική κρίση θα κοστίσει χρήματα στους γερμανούς φορολογούμενους, πράγμα που η Άνγκελα Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα ήθελαν να αποφύγουν σε προεκλογική περίοδο».

Το γερμανικό περιοδικό τονίζει ότι, σε μια ιδιωτική οικονομία, θεωρείται έγκλημα να καθυστερείς μια αναπόφευκτη χρεοκοπία. Αλλά η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι αποφασισμένοι να κάνουν ακριβώς αυτό, επειδή προτεραιότητά τους είναι οι επικείμενες εκλογές. Ως αποτέλεσμα, με το χρέος να παραμένει απαγορευτικά υψηλό, η ελληνική κυβέρνηση αναγκάζεται να εντείνει την πολιτική λιτότητας ενώ οι επενδυτές παραμένουν άφαντοι.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Οι Γερμανοί επιθυμούν να αντιμετωπίσουν την ελληνική κρίση με λογιστικά τρικ και μειωμένα επιτόκια για να βρουν τα 36 δισ. ευρώ που χρειάζεται η Αθήνα το 2014-6. Όμως μ' αυτά τα ημίμετρα δεν θα μηδενιστεί το έλλειμμα ούτε η Ελλάδα θα πλησιάσει τον στόχο της μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ ως το 2020.

Η Λαγκάρντ δήλωσε πρόθυμη να δοθεί στην Αθήνα παράταση  για να πιάσει αυτόν τον στόχο και, ως αντάλλαγμα, απαίτησε δραστική μείωση των επιτοκίων που χρεώνουν οι χώρες της ευρωζώνης στα διμερή δάνεια προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Σόιμπλε αρχικά συμφώνησε.

Όμως αίφνης έκανε πίσω την επομένη. «Εν τω μεταξύ, είχε μιλήσει με τη Μέρκελ που ανησυχούσε για τους εταίρους της στην κυβέρνηση συνασπισμού που είναι αρνητικοί προς τη διάσωση της Ελλάδας», γράφει το Der Spiegel.

Η παζάρι που ακολούθησε ήταν τόσο δυσάρεστο που εξέπληξε ακόμη και βετεράνους των Βρυξελλών. Όποτε έπεφτε μια ιδέα στο τραπέζι, κάποιος πρόβαλε αντιρρήσεις. Ο Ολλανδός υπουργός απέρριψε πρόταση για την αγορά των ελληνικών ομολόγων και οι Σλοβένοι δυσφόρησαν με την παράταση και την μείωση των επιτοκίων των δανείων του EFSF. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι πρότεινε την αγορά περισσότερων βραχυχρόνιων ομολόγων από τις ελληνικές τράπεζες. Τελικά, η Λαγκάρντ πάτησε πόδι και απείλησε ότι το ΔΝΤ θα αποσυρθεί από την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας.

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι μια διαγραφή τουλάχιστον μέρους του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη. Στην αντίθετη περίπτωση, η Ελλάδα θα καταδικαστεί σε περισσότερη λιτότητα ενώ ήδη έχει περικόψει τον προϋπολογισμό της σε βαθμό ανήκουστο για ανεπτυγμένη χώρα. Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος χωρίς έξοδο από την ύφεση.

«Ο Σόιμπλε το γνωρίζει αυτό», γράφει το γερμανικό περιοδικό. Όμως προβάλει επιχειρήματα περί του αντιθέτου που δεν ευσταθούν. «Η Γερμανία έχει συνηθίσει να γίνεται το δικό της στην ευρωζώνη. Όμως πλέον αντιμετωπίζει αυξανόμενες αντιδράσεις. Οι ανώτατοι εκπρόσωποι της Τρόικα -Γιεργκ Έσμουσεν από την ΕΚΤ, Τόμας Βίζερ από το Euro Working Group και Πολ Τόμπσον από το ΔΝΤ- ζητούν κούρεμα του χρέους. Στόχος τους είναι το 2020  να μειωθεί το επίπεδο του ελληνικού χρέους από το 144% του ΑΕΠ, στο οποίο θα φθάσει χωρίς κούρεμα, στο 70%. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι πιστώτριες χώρες πρέπει να ξεχάσουν τα μισά λεφτά τους».  

Ένα τέτοιο βήμα θα ανακούφιζε την Ελλάδα από τα βάρη της και θα της έδινε την δυνατότητα να ξαναβγεί στις αγορές. Όμως, καταλήγει το Der Spiegel, οι πραγματικοί αριθμοί συχνά λείπουν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες. Γι' αυτό, παρά την απόφαση του Eurogroup, όπως είπε και ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις, «την άνοιξη, θα αναγκαστούμε ν' ασχοληθούμε πάλι με αυτά τα σκουπίδια».

Διαβάστε επίσης: Ανένδοτη η Φέκτερ σε νέα διαγραφή ελληνικού χρέους