Hellenic Business

Δεν ξέρω πώς νιώθεις εσύ, Βλαδίμηρε, αλλά εγώ διόλου δεν ευχαριστιέμαι το πρόδηλο... Θέλω να στροβιλίζομαι, όσο να 'ναι, στο άγνωστο, να με χτυπά η έκπληξη κατακούτελα και να με σωριάζει κατάχαμα δίχως πνοή κι αντίδραση! Για φαντάσου να ξέρεις πώς, πότε και ποιοι, θα στο "κάνουν"! Ζωή είναι αυτή ή μαρτύριο;

Τώρα γιατί επιμένουν οι κουτόφραγκοι να μας ταλανίζουν με την περίοδο αναφοράς της απόλυσης, μόνον ο ανοργασμικός εαυτός τους το ξέρει! Κι επιμένω, Βλαδίμηρε, επειδή είναι τοις πάσι γνωστόν ότι το άγνωστο έχει την γλύκα του.

Για παράδειγμα, το ξεσκέπασμα (τρομάρα τους!) των ελβετόψυχων που δυο χρόνια τώρα μας πιπιλά το μυαλό και μας γδέρνει τα νεύρα. Εδώ δεν μπόρεσαν οι άχρηστοι να εισπράξουν απ' τους εγχώριους μεγαλοκαρχαρίες, έχουν τις λίστες και τις καμαρώνουν και χαρατσώνουν τον βλάκα τον Έλληνα που επιμένει να δικαιώσει την πατέντα του -την εκ του καναπέως επανάσταση!

Kαι το Κρανίδι βασιλιάς των of shore! Τύφλα να 'χει το Λιχτενστάιν και τα Καϊμάν - αμάν!

Ένας λόχος βασανιστών υπανθρώπων να προσπαθούν να μας πείσουν ότι το ελαστικό ωράριο θα φέρει ανάπτυξη. Λες και τόσα χρόνια ο νεοέλληνας δεν δούλευε έτσι ακριβώς, ελαστικά: Άλλοτε πάταγε στην δουλειά του κι άλλοτε κωλοβάραγε στις καφετέριες και την κρυφογκόμενα!

Τώρα που σφίξαν' τα γάλατα, πάει η απεργία σύννεφο. Σύννεφο, τρόπος του λέγειν... σούπερ μάρκετ και ιδιωτικές τράπεζες, προσοχές χτυπούσαν στο πόστο τους όλοι και η Παπαρήγαινα τον ψόφιο κοριό και το Σύνταγμα στα αζήτητα...

Και πλάκωσε το κρύο και θα δαγκώνεις δόντι, παλιοτζίτζικα, που όταν ήταν να χώσεις την έρμη την ψήφο σου χάζευες κωλαράκια στις πλαζ και ρουφούσες λαίμαργα το φραπόγαλο!

Στην τουρτούρα τώρα, υπναρά, με πετρέλαιο - φωτιά, αφού δεν μπόρεσες να ξεκολλήσεις από τα τούρκικα και τ' άλλα εμετικά! Στην πείνα με μάτι αγριεμένο, ηλίθιε ψηφοφόρε -δεν θα σε γλείψω, δεν πολιτεύομαι!

Σε Κραν(ιδ)ίου τόπο έχω απλωμένο το τομάρι μου και με τηλεκοντρόλ μεταλλάζω τις επιφάσεις της αδιάφορης ζωής μου...

Πάνος Γιαννάκαινας