Hellenic Business

Ο Λι Μπόιντ Μάλβο λέει ότι θυμάται με κάθε λεπτομέρεια όλες τις δολοφονίες στις οποίες συνήργησε με δράστη τον «ψυχοπαθή δολοφόνο» Τζον Άλεν Μουχάμαντ. Μία εικόνα όμως έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του: «το βλέμμα του κυρίου Φράνκλιν», όταν ο Μουχάμαντ σκότωσε τη Λίντα Φράνκλιν, η οποία διάλεξε λάθος στιγμή να κάνει τα ψώνια της στο Σέβεν Κόρνερς της Βιρτζίνια. Μόλις 17 ετών τότε, ο Μάλβο θυμάται ανεξίτηλα το βλέμμα του συζύγου του θύματος, του Τεντ Φράνκλιν: Tην απόγνωση, το σοκ, τη θλίψη.

«Ήταν διαπεραστικό», δήλωσε ο Μάλβο σε σπάνια συνέντευξη που παραχώρησε από τη φυλακή στην αμερικανική εφημερίδα Washigton Post. «Είναι ο πιο δυσβάσταχτος πόνος που έχω αντικρίσει στη ζωή μου. Αυτά τα μάτια του… δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω το συναίσθημα αυτό και το πώς ένιωσα όταν τα είδα… Αισθάνεσαι ότι είσαι το μεγαλύτερο κάθαρμα πάνω στη γη», προσέθεσε. 

Έχει περάσει μία δεκαετία από τις διαβόητες δολοφονικές επιθέσεις του Μουχάμαντ και του τότε ανήλικου βοηθού του. Τον Οκτώβριο του 2002, το δολοφονικό δίδυμο είχε στήσει ενέδρες σε 13 ανυποψίαστους αγνώστους σκοτώνοντας τους 10 από αυτούς στην περιοχή της Ουάσιγκτον. Πυροβόλησαν και τραυμάτισαν μέχρι και έναν 13χρονο έξω από το σχολείο του.

Ο Μουχάμαντ εξετάστηκε από γιατρούς και διαγνώσθηκε ως ψυχοπαθής. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 2009. Σήμερα, ο 27χρονος πλέον πρώην βοηθός του, ο Μάλβο, εκτίει ισόβια κάθειρξη στις απομονωμένες φυλακές της πολιτείας του Ρεντ Όνιον, οκτώ χιλιόμετρα έξω από την Ουάσιγκτον. Με την ωριμότητα ενός ενήλικα πλέον, αναλογίζεται τις πράξεις του, αναγνωρίζοντας το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσε. «Ήμουν ένα τέρας». […] Στέρησα ανθρώπινες ζωές. Εκτελούσα τις εντολές κάποιου άλλου άνευ λόγου και αιτίας».

Ο συνταξιούχος πλέον πράκτορας του FBI Μπράντ Γκάρετ, ο οποίος βοήθησε στην ανάκριση του Μάλβο το 2002, δε φάνηκε να εκπλήσσεται με τις δηλώσεις του: «Όταν τον ανακρίναμε, ήμασταν πεπεισμένοι ότι βρισκόταν υπό την πλήρη επιρροή του Μουχάμαντ κι ότι θα το ξεπερνούσε με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε. Για τον ίδιο λόγο του χάρισαν τη ζωή και οι ένορκοι, παρά το γεγονός ότι ήταν συνυπεύθυνος για τις δολοφονίες τόσων ανθρώπων.

«Πλέον έχει μεγαλώσει και αντιλαμβάνεται πόσο εύπιστος ήταν», προσέθεσε.

Παραμένει περιορισμένος σε ένα μικρό θάλαμο απομόνωσης 23 ώρες τη μέρα. Την τελευταία ώρα που του απομένει κάνει γυμναστική σε ένα κλειστό μικρό κελί, μπάνιο και χειρωνακτικές εργασίες, ενώ του αρέσει πολύ η γιόγκα και ο διαλογισμός. Δεν έρχεται σε επαφή με τους υπόλοιπους έγκλειστους. «Βλέπω παντού ευκαιρίες», δήλωσε και προσέθεσε ότι πρέπει να εργαστεί σκληρά για να επανέλθει από την «πλύση εγκεφάλου» που του έκανε ο «μοχθηρός» και «σατανικός» άνδρας, ο οποίος τον μετέτρεψε σε «δολοφονική μηχανή».

Ο τζαμαϊκανής καταγωγής Μάλβο συνάντησε τον Μουχάμαντ όταν ήταν μόλις 14 ετών. Παιδί διαλυμένης οικογένειας και θύμα κακοποίησης, ο Μάλβο βρήκε στο πρόσωπο του Μουχάμαντ έναν μέντορα, τον πατέρα που δεν είχε ποτέ.  Ο Μάλβο ισχυρίζεται ότι η ψυχική υγεία του Μουχάμαντ κλονίστηκε ανεπανόρθωτα όταν έχασε την κηδεμονία των παιδιών του από την πρώην σύζυγό του, γεγονός που απετέλεσε και το βασικό κίνητρο των δολοφονικών επιθέσεών του.

Ο Μουχάμαντ τον μετέτρεψε σε δολοφόνο. Ο Μάλβο αναφέρει ότι υπήρξαν φορές που ήθελε να δώσει τέλος στη ζωή του και ότι μία φορά έστρεψε το όπλο του στον Μουχάμαντ.

Ο 27χρονος δηλώνει ότι οι δολοφονίες είχαν γίνει ρουτίνα. Τα θύματα δεν ήταν θύματα αλλά στόχοι. «Δεν υπήρχε συναίσθημα. Τη δεδομένη στιγμή ήμουν αναίσθητος. Σκότωνα ανθρώπους επί σειρά μηνών αν όχι για έναν ολόκληρο χρόνο, τη μία μέρα μετά την άλλη. Την ώρα της ''δουλειάς'', χάνεται κάθε συναίσθημα», δηλώνει ο Μάλβο.

Αναφέρει ακόμη ότι αναγκάστηκε να θέσει και κάποια όρια: όταν ο Μουχάμαντ του ζήτησε να σκοτώσει μία έγκυο γυναίκα εκείνος αρνήθηκε.

Ομολογεί επίσης ότι του έχει εντυπωθεί η ανάλυση του ψυχολόγου Στάντον Σέιμναου, ο οποίος εξηγούσε ότι οι πράξεις ενός εγκληματία δε καταρρακώνουν μόνο μία οικογένεια, αλλά και ολόκληρο τον περίγυρό της. «Όταν άρχισα να απαριθμώ τα πραγματικά θύματα κάθε εγκλήματος, […] ο αριθμός τους αυξανόταν εκθετικά. Την ώρα της 'δουλειάς' επικεντρωνόμουν σε αυτήν. Δεν καθόμουν να το σκεφτώ… Ποτέ δεν συνειδητοποιείς πλήρως την πράξη σου και τον αντίκτυπό της στους άλλους», δηλώνει.

Ο Μάλβο δηλώνει μεταμελημένος για τα θύματα και τις οικογένειές τους. Όταν ερωτήθηκε τι θα ήθελε να τους πει, ικέτευσε τους ανθρώπους να τον ξεχάσουν. «Αυτά που έγιναν δεν αλλάζουν. Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο εκτός από το να μην επιτρέψετε σε εμένα και τις πράξεις μου ή τον Μουχάμαντ να σας κατατρέχουν για το υπόλοιπο της ζωή σας. Μπορεί να ακούγεται ψυχρό, αλλά δεν είναι. Είναι το μόνο που μπορώ να προσφέρω. Εσείς και μόνο εσείς έχετε τη δύναμη να το ελέγξετε», δηλώνει.