Hellenic Business

Πολύ περισσότερο, από την ένωση δύο ομοφυλόφιλων ενηλίκων ενώπιον του δημάρχου, φαίνεται ότι απασχολεί την κοινή γνώμη το επόμενο βήμα, δηλαδή η σύναψη γονεϊκών δεσμών μεταξύ ενός γκέι ζευγαριού και ενός παιδιού.

Σύμφωνα με το εθνικό ινστιτούτο δημογραφικών μελετών (INED) της Γαλλίας, υπολογίζεται ότι σήμερα στη Γαλλία τα παιδιά αυτά αριθμούν 24 με 40 χιλιάδες. Είναι όμως καλό για ένα παιδί να αναθρέφεται από γονείς του ιδίου φύλου;

Η Le Monde έθεσε το ερώτημα σε άτομα που βίωσαν ή βιώνουν αυτή την κατάσταση. Τα περισσότερα διαβεβαιώνουν τη γαλλική εφημερίδα ότι γκέι γονείς τους τα φρόντισαν και τα μεγάλωσαν με αγάπη.

Ο Πιερ και ο Λιν είναι τα νεότερα σε ηλικία παιδιά που έλαβαν μέρος στην έρευνα, δέκα και επτά χρονών αντίστοιχα. Ο 10χρονος Πιερ μόνο θετικά μπορεί να δει τη ζωή του. Έχει έναν μπαμπά και δύο μαμάδες. «Έχω πιο μεγάλη οικογένεια», δηλώνει. Πράγματι με έχει τρεις γονείς και πέντε παππούδες έχει πιο πολλά άτομα να ασχολούνται μαζί του. Ο 7χρονος Λιν έχει δύο μπαμπάδες, «Έναν που λέει πιο πολύ “ναι” και έναν που λέει πιο πολύ ”όχι”». Όταν οι φίλοι του τον ρωτούν πού είναι η μαμά του, απαντά ότι βρίσκεται στη Αϊτή, όπου υιοθετήθηκε.

Μόνο ένα άτομο από τα ερωτηθέντα έζησε μία επίπονη εμπειρία. Ο λόγος για την βελγικής καταγωγής στιλίστρια Αν, 41 ετών πλέον . Η Αν ανακάλυψε ότι ο πατέρας της ήταν ομοφυλόφιλος σε ηλικία μόλις 10 ετών, όταν οι γονείς της πήραν διαζύγιο. Όπως αναφέρει, ενώ δεν έκρυβε την ομοφυλοφιλία του, ωστόσο, δε μιλούσε ποτέ ανοικτά για αυτή. Η Αν δεν αποκλείει το γεγονός ότι δύο άτομα του ιδίου φύλου θα μπορούσαν να αναθρέψουν καλά ένα υιοθετημένο παιδί, δηλαδή ένα παιδί που έχει ήδη έρθει στον κόσμο. Όμως είναι κατά της τεχνητής γονιμοποίησης ομοφυλόφιλων γυναικών, η οποία απαγορεύεται στη Γαλλία αλλά επιτρέπεται στο Βέλγιο και την Ισπανία, καθώς θεωρεί ότι το παιδί σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται «εργαλείο».

Έτσι ήρθε στον κόσμο ο 27χρονος σήμερα Κλεμάν, κατασκευαστής ιστοσελίδων: Χάρη σε έναν ανώνυμο δότη και έναν πρόθυμο γιατρό. Ο Κλεμάν μεγάλωσε με δύο μητέρες, οι οποίες του είπαν όλη την αλήθεια όταν ήταν μόλις 8 ετών: «Δεν μας είπαν ποτέ ψέματα. Ξέρω καλά ότι η δεύτερη μητέρα μου δεν είναι η βιολογική μου μητέρα, όμως δεν παύει να είναι μητέρα μου αφού με ανέθρεψε», δηλώνει. Ουδέποτε αισθάνθηκε την ανάγκη να αναζητήσει το βιολογικό του πατέρα. Ο νεαρός Κλεμάν φαίνεται να τα πηγαίνει καλά: έχει δουλειά, μόνιμο δεσμό με κοπέλα και δικό του διαμέρισμα. «Είναι θετικό το ότι μεγάλωσα σε μία τέτοια οικογένεια, διευρύνει το πνεύμα...», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ δεν παραλείπει να προσθέσει ότι θαυμάζει τις μητέρες του και τον αγώνα που έδωσαν για αποκτήσουν αυτόν και τα αδέρφια του.

Η 18χρονη Μελανί χαρακτηρίζει «θετικό» το γεγονός της συμβίωσης της μητέρας της με μία άλλη γυναίκα. Όπως αναφέρει η ίδια, η μητέρα της έχει με τη νέα της σύντροφο καλύτερη σχέση από ό,τι με τον «αυστηρό και κλειστό» πατέρα της, με τον οποίο δεν έχει πλέον επαφές, ενώ η ίδια δηλώνει ότι βρήκε στη νέα της οικογένεια «ηρεμία» και «ισορροπία».

Η 28χρονη Αμπρ, ο 31χρονος Μαρκ και η 26χρονη Καμίλ μεγάλωσαν επίσης με δύο μητέρες, όταν μετά το χωρισμό των γονιών τους τη θέση του πατέρα τους πήρε μία άλλη γυναίκα, η οποία διαδραμάτισε έκτοτε καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους. «Είχε πάντοτε περισσότερο χρόνο για εμένα από ό,τι ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν πολύ απασχολημένος με τη δουλειά του», δηλώνει η Αμπρ. «Πάντοτε είχα την εντύπωση ότι ο πατέρας μου δε με αγαπούσε, ότι με είχε εγκαταλείψει. Αυτή όμως με βοήθησε να το ξεπεράσω», αναφέρει ο Μαρκ.

Όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, ο Μαρκ δηλώνει ότι δεν αντιμετώπισε «κανένα ψυχολογικό πρόβλημα». «Αισθάνομαι απολύτως ισορροπημένη», δηλώνει και η Αμπρ. Δεν φοβούνται τον έρωτα μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου, είναι όμως ετεροφυλόφιλοι. Μόνο η 16χρονη Ματίλντ δεν ξέρει ακόμη «προς τα πού κλίνει σεξουαλικά». Αμφότεροι οι γονείς της είναι ομοφυλόφιλοι και ζουν κάτω από την ίδια στέγη με τους συντρόφους τους. «Μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής. Όμως η σεξουαλικότητα των γονιών μου είναι δική τους υπόθεση, εγώ θα κάνω τη δική μου επιλογή», δηλώνει.

Όλα αυτά τα παιδιά έχουν έρθει κατά καιρούς αντιμέτωπα με τη ομοφοβία, λόγω της ιδιαιτερότητας της οικογένειας τους. Η Αμπρ και ο Μαρκ βίωσαν τον κοινωνικό αποκλεισμό ήδη από τα μαθητικά τους χρόνια. «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η κοινωνία αλλάζει», δηλώνει ο 30χρονος Πάμπλο, ο οποίος μεγάλωσε επίσης με δύο μητέρες. Η δεύτερη μητέρα του προβληματίζεται λόγω της απουσίας νομικού δεσμού μεταξύ τους, καθώς θέλει να μεταβιβάσει την περιουσία της σε αυτόν και τη συμβία της. Η υιοθεσία θα μπορούσε να λύσει αυτά τα προβλήματα. Τα παιδιά όμως των ομοφυλόφιλων ελπίζουν κυρίως ότι ένας τέτοιος νόμος θα αλλάξει τη στάση της κοινωνίας απέναντι τους: «Έτσι, θα αναγνωρισθεί η ισότητα ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων», δηλώνει η Ματίλντ.