Ανάλυση
Πέντε σενάρια συγκράτησης του δημοσίου χρέους

Πέντε σενάρια συγκράτησης του δημοσίου χρέους

  • 10 Σεπτεμβρίου 2012, 10:19

Πρώτο και καθοριστικό βήμα για μια «οριστική λύση» στο ελληνικό πρόβλημα αποτελεί η υιοθέτηση και ψήφιση του πακέτου των 11,9 δισ. ευρώ.

Όπως σημειώνουν πηγές του οικονομικού επιτελείου, αφενός θα ανοίξει τον δρόμο για την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ και αφετέρου θα φέρει την Ελλάδα σε πλεονεκτική θέση όσον αφορά την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια, αλλά και την κατάρτιση σχεδίου που θα καταστήσει βιώσιμο το δημόσιο χρέος.

Γι' αυτό και επιμένουν πως η διαπραγμάτευση για το πακέτο πρέπει να κλείσει επιτυχώς το συντομότερο δυνατόν.

Ένα ζήτημα κομβικής σημασίας στο οποίο επιμένει το ΔΝΤ είναι η δυναμική του χρέους, καθώς με τις προβολές που έχουν γίνει τόσο στο Ταμείο όσο και από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει πως με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι δυνατόν να πέσει στο 120% του ΑΕΠ το 2020, όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο.

Μάλιστα, όπως προκύπτει από τις μακροοικονομικές προβολές των παραγόντων που θα το επηρεάσουν τα επόμενα χρόνια (π.χ. ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ, εκτιμώμενα πρωτογενή πλεονάσματα), υπολογίζεται πως στο τέλος της τρέχουσας δεκαετίας θα φθάσει μεταξύ 145% και 150% του ΑΕΠ.

Έτσι στις επαφές της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση τίθεται επί τάπητος και αυτό το ζήτημα, ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή.

Οι προτάσεις που εξετάζονται είναι οι ακόλουθες:

1. Η επιμήκυνση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια με παράλληλη εξεύρεση λύσης ώστε να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει από τα υψηλότερα ελλείμματα (περί τα 20 δισ. ευρώ), χωρίς να χρειαστεί η Ελλάδα να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης. Με την επιμήκυνση πιστεύεται ότι θα έρθει νωρίτερα η ανάκαμψη της οικονομίας και θα ξεκινήσει από το 2014 η άνοδος του ΑΕΠ.

2. Η μείωση του μεσοσταθμικού επιτοκίου, το οποίο επιβαρύνει το υφιστάμενο χρέος, για να περιοριστούν οι δαπάνες για τόκους.

3. Η ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων τραπεζών να γίνει μέσω του «ισπανικού μοντέλου». Δηλαδή οι τραπεζικοί όμιλοι να λάβουν τα κεφάλαια απευθείας από τον μηχανισμό στήριξης και το ποσό να μην επιβαρύνει το κρατικό χρέος.

4. Η επιτάχυνση και ταυτόχρονα διεύρυνση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, με στόχο να αυξηθούν τα προσδοκώμενα έσοδα.

5. Τέλος, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να υιοθετηθεί σε μια επόμενη φάση η πρόταση που έχει διατυπώσει από τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους το ΔΝΤ για «κούρεμα» των ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιό του ο «επίσημος τομέας», η ΕΚΤ, και οι κεντρικές τράπεζες των χωρών-μελών. Σε μια τέτοια περίπτωση θα επιτευχθεί με πολύ γρηγορότερους ρυθμούς η μείωση του δημόσιου χρέους.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο




cron