Hellenic Business

Εκατοντάδες κλεμμένα κειμήλια επιστρέφουν στο Αφγανιστάν με τη συνδρομή του Βρετανικού Μουσείου. Μερικά από τα κειμήλια ανακτήθηκαν από τη βρετανική αστυνομία, ενώ άλλα τα εξαγόρασαν χορηγοί από ιδιωτικές συλλογές.
Ανάμεσα στα κειμήλια και ένα άγαλμα Βούδα από σχιστόλιθο, ηλικίας 1.800 ετών, ο οποίος, ανέπαφος από την 20χρονη οδύσσεια του σε κάθε γωνιά της Ασίας, θα ρεμβάζει πλέον σε μία γωνία της κεντρικής σκάλας στην είσοδο του μουσείου της Καμπούλ.

Το άγαλμα ανήκε στη συλλογή του μουσείου της αφγανικής πρωτεύουσας αλλά «εξαφανίστηκε» στις αρχές του '90 όταν το μουσείο μετατράπηκε σε πεδίο μάχης αντίπαλων ομάδων και αρχαιοκαπήλων που λεηλάτησαν τις αποθήκες του επανειλημμένως .

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Guardian, ο Βούδας είχε καταλήξει στη συλλογή ενός Ιάπωνα συλλέκτη, ο οποίος αρνείτο να τον επιστρέψει και δεν μπορούσε να εξαναγκαστεί να το κάνει. Όμως, χάρη στην επέμβαση ενός ανώνυμου εμπόρου τέχνης, με πάθος για την ιστορία του Αφγανιστάν και πρόθυμο να ξοδέψει εκατοντάδες χιλιάδες λίρες, ο Βούδας επιστρέφει στην Ιθάκη του.

Η μακρά και δύσκολη διαδικασία επιστροφής των συνολικά 9000 αφγανικών αρχαιοτήτων, διάσπαρτων μέχρι σήμερα σε διάφορες χώρες, έχει αρχίσει από το 2001 και αποτελεί προσωπικό στοίχημα του διευθυντή του μουσείου, Ομάρ Καν Μασουντί. Ο Μασουντί εργάζεται σε αυτό όλη σχεδόν τη ζωή του, πέρα από το διάστημα που στην εξουσία της χώρας βρίσκονταν οι Ταλιμπάν και αποφάσισε να παραιτηθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας των καταστροφών που είχαν προκαλέσει σε πολλά κειμήλια που είχαν χαρακτηρίσει ως «μη ισλαμικά, άρα άνευ αξίας».

Μετά την τελετή παράδοσης τα εύθραυστα αντικείμενα ξαναμπήκαν στα κουτιά τους λόγω των ακατάλληλων συνθηκών του κτιρίου. Εκεί θα παραμείνουν μέχρι η διεύθυνση του μουσείου να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα χρήματα για τη μετακόμιση σε νέο κτήριο.

Αποτελούν βέβαια μονάχα ένα μέρος των αρχαιολογικών θησαυρών που έχουν λεηλατηθεί από το Εθνικό Μουσείο και τους αρχαιολογικούς χώρους του Αφγανιστάν τις τελευταίες δεκαετίες. Το Αφγανιστάν, ευρισκόμενο στο Δρόμο του Μεταξιού, ήταν επί αιώνες ορεινό σταυροδρόμι εμπόρων και κατακτητών, το πέρασμα των οποίων άφησε ανεξίτηλα ίχνη στη χώρα και την πολιτιστική της κληρονομιά.