Hellenic Business

Την πεποίθησή του, ότι φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση μπορεί να υπάρξει μόνο αν ο ελληνικός λαός επιβάλει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, εκφράζει συνεχώς ο Περισσός, επιμένοντας ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση λύση. Το ΚΚΕ συνεχίζει να αντιπροτείνει στον φαύλο κύκλο της κρίσης την αποδέσμευση από την ΕΕ και την μονομερή διαγραφή του χρέους, με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Προβάλλει ότι παλιά και νέα μέτρα έχουν ως χαρακτηριστικά τους το ότι ούτε προσωρινά θα αποτρέψουν την περαιτέρω επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Κι αυτό γιατί, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης, όπως τονίζει ο Περισσός, η αύξηση της δυστυχίας του λαού είναι προϋπόθεση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Σε αυτόν τον καμβά - ανάλυση, το ΚΚΕ ξεδίπλωσε το σχόλιό του για τις διαβουλεύσεις και την τακτική που ακολουθούν τα κόμματα της συγκυβέρνησης σχετικά με την επιβολή νέων μέτρων.

Παράλληλα, διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι θα ενισχύσει τη δράση του εντός και εκτός κοινοβουλίου, θέτοντας άμεσους στόχους πάλης. Είναι ενδεικτικό ότι αυτή τη διάσταση έδωσε και κατά τη συνάντηση που είχε την Τρίτη (31.7.2012) η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα με αντιπροσωπεία της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) για το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης στην στήριξη τοπικών και κρατικών δομών , κυρίως κοινωνικού χαρακτήρα.

Όπως είπε η κυρία Παπαρήγα, «είμαστε αποφασισμένοι, στηρίζοντας κινητοποιήσεις απ' τα κάτω, αλλά και με ιδιαίτερες παρεμβάσεις στη βουλή, να διεκδικήσουμε την άμεση χρηματοδότηση των Καποδιστριακών δήμων». Κι αυτό γιατί, όπως τόνισε , αν δεν υλοποιηθεί «έστω και αυτό το ελάχιστο» που προβλέπει ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης, τότε «ο κίνδυνος πραγματικά κατάρρευσης των όποιων υπηρεσιών προσφέρουν οι δήμοι, ιδιαίτερα στον κοινωνικό τομέα, θα είναι άμεσος, καταλυτικός σε συνθήκες που η φτώχεια μεγαλώνει και τα νέα μέτρα θα δημιουργήσουν μάζες νεόπτωχων».

Εν τω μεταξύ, στο στόχαστρο του ΚΚΕ έχει τεθεί η κυβερνητική απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας και προτάσσει τον συντονισμένο αγώνα από τραπεζοϋπάλληλους, εργαζομένους στις κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις και τους μικρομεσαίους αγρότες.

Με δημόσιες παρεμβάσεις του ο Περισσός προέβαλε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ ισοδυναμεί με απολύσεις και νέες χειρότερες εργασιακές σχέσεις, ενώ επεσήμανε ότι χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικές οργανώσεις κινδυνεύουν να χάσουν άμεσα τις υποθηκευμένες περιουσίες τους.

Επιπλέον το ΚΚΕ διατυπώνει την άποψη ότι η πώληση των συνεταιριστικών βιομηχανιών ως συνέπεια της ιδιωτικοποίησης είναι «εγκληματική ενέργεια» για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας. Προειδοποίησε ότι η εξέλιξη αυτή θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή των ζαχαρότευτλων, αλλά και κινδύνους για την ίδια την ύπαρξη της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, ενώ η πώληση της Δωδώνης και της ΣΕΚΑΠ θα σηματοδοτήσει την απορρόφησή τους από τις μεγάλες επιχειρήσεις των αντίστοιχων κλάδων.

Την ίδια ώρα, τόσο το ΠΑΜΕ όσο και το ΚΚΕ δεν έχουν πάψει -και μετά την αναστολή της απεργίας- να κρατούν ψηλά τον αγώνα των χαλυβουργών οι οποίοι «στο εκβιαστικό δίλημμα» της εργοδοσίας «πεντάωρο ή 180 απολύσεις» απάντησαν με 272 ημέρες απεργίας.

Ο αγώνας των Χαλυβουργών, όπως επισημαίνουν από το ΠΑΜΕ, δίδαξε «αυτοθυσία» και «ταξική αλληλεγγύη» , ανέδειξε την ανάγκη της οργανωμένης πάλης , «μακριά από τις δαγκάνες της εργοδοσίας και του κυβερνητικού συνδικαλισμού» και κατάφερε «να αναστείλει έστω και προσωρινά τακτικές και ευρύτερους σχεδιασμούς των βιομηχάνων».

Στην απόφαση για αναστολή των κινητοποιήσεων που έλαβε η Γενική Συνέλευση του Σωματείου των Εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία συνυπολογίστηκε, σύμφωνα με το ΠΑΜΕ, ο κίνδυνος εκφυλισμού του αγώνα , με βάση τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν από την άμεση παρέμβαση της Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, την επέμβαση των ΜΑΤ, τη συντονισμένη παραπληροφόρηση.

«Αισθανόμαστε νικητές, είμαστε περήφανοι», είχε πει, εκ μέρους των εργαζομένων, ο πρόεδρος του Σωματείου Γ. Σιφωνιός.

Και πρόσθεσε: «Με συλλογικές διαδικασίες πήραμε τις αποφάσεις, με συλλογικές διαδικασίες απεργήσαμε, με συλλογικές διαδικασίες μπαίνουμε μέσα. Είκοσι Γενικές Συνελεύσεις τα λένε όλα».

Είναι χαρακτηριστικό πώς «κλείνει» το κείμενο της απόφασης για αναστολή της απεργίας και συνέχιση των κινητοποιήσεων με άλλες μορφές για την επαναπρόσληψη των απολυμένων, που ελήφθη κατά τη διάρκεια της 20ης Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία:

«Συνάδελφοι,

Ο αγώνας μας αποτελεί ήδη μια μεγάλη παρακαταθήκη. Τα παιδιά μας θα περπατάνε με ψηλά το κεφάλι, θα είναι υπερήφανα γιατί οι πατεράδες τους και οι μανάδες τους έκαναν το καθήκον τους. Γιατί στάθηκαν με ψηλά το κεφάλι, αψήφησαν την ταπείνωση και τον τρόμο της εργοδοσίας. Γιατί στάθηκαν αλύγιστοι, πάλεψαν για ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Ο αγώνας μας θα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και θαυμασμού στις επόμενες γενιές, θα αποτελεί πηγή έμπνευσης και παραδειγματισμού. Γυρίζουμε συντεταγμένα με ψηλά το κεφάλι και προς το παρόν συνεχίζουμε τον αγώνα για την υλοποίηση των αιτημάτων μας, με άλλες μορφές.

Ζήτω ο ηρωικός αγώνας των Χαλυβουργών!

Ζήτω η εργατική τάξη!

Ζήτω η εργατική αλληλεγγύη!

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη!»