Hellenic Business

Το Μουσείο Τζελάτο Καρπιτζιάνι, μια ιταλικής εταιρίας που παράγει την μερίδα του λέοντος παγκοσμίως σε παγωτά μηχανής, αναμένεται σύντομα να ανοίξει τις πόρτες του στην Αντζόλα Εμίλια, κοντά στην Μπολόνια τον Σεπτέμβριο, όμως από αυτό το σαββατοκύριακo ξεκινούν οι κρατήσεις για ομαδικές ξεναγήσεις τους χώρους του.

Στόχος του μουσείου είναι να προβάλλει την ιστορία και την ιστορία του μαλακού ιταλικού παγωτού, που διαφέρει σημαντικά σε λιπαρά, αλλά και στον τρόπο παρασκευής του από το κλασσικό «σκληρό» παγωτό πχ. Αμερικάνικου τύπου, αφού το δεύτερο είναι πιο πλούσιο σε θερμίδες χωρίς όμως απαραίτητα αυτό να αυξάνει και την γευστική του δύναμη.

Μεταξύ άλλων θα εκτεθεί η πρώτη γραπτή συνταγή για παγωτό, 10.000 φωτογραφίες και έγγραφα και περίπου 20 παλιές παγωτομηχανές, συμπεριλαμβανομένων πρωτόγονων, χειροκίνητων τσανάκων για παγωτό, φτιαγμένων από ξύλο και μέταλλο.

Την πατρότητα του παγωτού διεκδικούν τόσο οι Άραβες εισβολείς στην Ισπανία και τη Σικελία, όσο και αρχαίοι Ρωμαίοι που «κονταροχτυπιούνται» για το ποιος εφηύρε συνταγές για σορμπέ και παγωμένες κρέμες, κανείς όμως δεν ξέρει πραγματικά που ή πότε ξεκίνησε αυτή η πρακτική.

«Η παράδοση να μαζεύει κανείς χιόνι και πάγο από τις βουνοκορφές και να το χρησιμοποιεί για να φτιάχνει σορμπέ και σερμπέτια ξεκίνησε περίπου 1.200 χρόνια π.Χ.», σύμφωνα με την ιστορικό παγωτού και υπεύθυνη του Μουσείου Λουτσιάνα Πολιότι.

Η πρώτη γραπτή συνταγή για αυτό που αναγνωρίζουμε ως ιταλικό παγωτό, συμπεριλαμβανομένης της ανάμειξης κρέμας και αυγών και του παγώματός τους ανάγεται στην Φλωρεντία του 17ου αιώνα.

Το παγωτό ήταν τόσο ακριβό -κυρίως λόγω της εξωφρενικής τιμής του πάγου εκείνη την εποχή- που μόνο οι πιο αριστοκρατικές και πλούσιες οικογένειες, όπως εκείνη των Μεδίκων είχαν την πολυτέλεια να το απολαμβάνουν.

Η γοητεία του παγωτού εξαπλώθηκε, τελικά, σε ολόκληρο τον κόσμο, κατά κύριο λόγο από τους Iταλούς μετανάστες που εγκατέλειψαν την χώρα τους τον 19ο αιώνα για τις τέσσερις γωνιές του ορίζοντα.