Editorial
Το Εθιμικό Δίκαιο της (δικής μας) πείνας

Το Εθιμικό Δίκαιο της (δικής μας) πείνας

  • 05 Ιουλίου 2012, 10:23

Τι θα προλάβαινε ο Βύρων να πράξει εντός ενός μηνός και ποια ελατήρια είχε άραγε η αγωνία του να εφαρμόσει το "Εθιμικό Δίκαιο" της "κουτάλας", προκειμένου τα υπαλληλάκια του ελληνικού Κοινοβουλίου να καρπωθούν το επιδοματάκι των 1.000 ευρώ;

Που θα πει, δυόμισι μισθοί (μαύροι, κατάμαυροι) ή τέλος πάντων δυο συντάξεις της ντροπής και της πείνας.

Ο γραφικός πλην επικίνδυνος για την ψυχοπνευματική μας υγεία Βύρων, πέραν της ποιητικής, θα μπορούσε να εντρυφήσει και στα πεδία της Λογικής επιστήμης, αντί να γράφει περί ηθικής και Πλουτάρχου και "άγνοιας του κακού, που τάχα εμποδίζει τον άνθρωπο να δει και ν' ακολουθήσει συνειδητά το καλό". Ας τον προσγειώσει κάποιος τον ευφάνταστο νεφελοβάτη κι ας του υπενθυμίσει ότι δεν είναι πρέπον να γρατζουνάνε βιολιά όταν το έντερο γουργουρίζει...

Θα μπορούσα να τον δω με τα μάτια της φαντασίας μου να οργώνει ένα χωράφι ή να μαζεύει ελιές, σαν τους απλούς χωρικούς του τόπου μας. Και θα περίμενα αντιδράσεις, αν πάνω στο αποκορύφωμα της δουλειάς, όταν οι μασχάλες θα βρωμοκοπάνε ιδρώτα και τα χνώτα πείνα, ο λαλίστατος κοινοβουλευτικός άντεχε να βασανίζει την σκέψη του με πολυδαίδαλα θεωρητικά και φιλοσοφικά ερωτήματα. Αν, για παράδειγμα, στριμωγμένος με τις ώρες σε μια ουρά, βλέποντας στην χούφτα του το ισχνό επιδοματάκι ανεργίας, τολμούσε να μιλήσει για το χιλιάρικο των... βολευτικών υπαλλήλων.

Το δικό τους Εθιμικό Δίκαιο της αρπαχτής δεν έχει κανένα κοινό σημείο με το δικό μας Εθιμικό Δίκαιο της πείνας...

 

Πάνος Γιαννάκαινας

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο




cron