Hellenic Business

Στη συνάντηση Μόντι, Ολάντ, Ραχόι και Μέρκελ, το μεσημέρι στη Ρώμη, αναμένονται αποφάσεις για τη σταθεροποίηση της ευρωζώνης. Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία ζητούν από την Άνγκελα Μέρκελ σημαντικές παραχωρήσεις.

«Κάντε περισσότερα για την κρίση» ήταν το ξεκάθαρο μήνυμα της ομάδας των G20 στις αρχές της εβδομάδας προς τους Ευρωπαίους ηγέτες. Και ακριβώς αυτός είναι ο λόγος της σημερινής «μίνι» Συνόδου Κορυφής στη Ρώμη με τη συμμετοχή του Μάριο Μόντι, της Αγκελα Μέρκελ, του Φρανσουά Ολάντ και του Μαριάνο Ραχόι. Οι προτάσεις των τριών ηγετών προς την Αγκελα Μέρκελ μπορούν να συνοψιστούν στο εξής: «Αμοιβαία εγγύηση χρεών και περισσότερα χρήματα». Θεωρείται ωστόσο δεδομένο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος θα προβάλλει σθεναρή αντίσταση.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός επιδιώκει την αγορά ιταλικών και ισπανικών ομολόγων από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης διότι τα υψηλά επιτόκια στις αγορές απειλούν να τινάξουν στο αέρα τις οικονομίες των δύο χωρών. Ο Μάριο Μόντι είχε δηλώσει ήδη την περασμένη εβδομάδα μετά από συνάντηση του με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ:

«Με τον πρόεδρο Ολάντ είμαστε, πιστεύω, απολύτως σύμφωνοι. Χρειαζόμαστε ένα σταθερό σύστημα χρηματοδότησης στην Ευρώπη. Η βοήθεια δε δίνεται δωρεάν. Εκείνες οι χώρες που δεν προσπαθούν, δεν μπορούν να ελπίζουν σε σταθερά και χαμηλά επιτόκια. Ισχύει όμως και το αντίθετο. Εκείνες που προσπαθούν δεν πρέπει να τιμωρούνται με υπερβολικά επιτόκια».

Τρεις εναντίον ενός;

Ο Μάριο Μόντι υποστηρίζει ότι, σε αντίθεση με την Ελλάδα, η χώρα του προσπαθεί να επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει η Κομισιόν. Και είναι γεγονός ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ιταλίας περιορίστηκε. Ωστόσο οι επενδυτές δεν ενδιαφέρονται για ιταλικά ομόλογα.

Τόσο η Ιταλία, όσο και η Ισπανία θα επιθυμούσαν βέβαια βοήθεια. Η μεν Ιταλία με αγορά ομολόγων από τον EFSF, η δε Ισπανία με στήριξη των τραπεζών της. Δεν θέλουν όμως επ΄ ουδενί να χαρακτηριστούν υποψήφιες προς πτώχευση. Από την πλευρά της η καγκελάριος προτίθεται να βοηθήσει θέτει όμως έναν όρο:

«Επιθυμούμε την Ευρώπη, επιθυμούμε περισσότερη Ευρώπη. Θα ήθελα όμως να είμαι σίγουρη ότι η κοινή εγγύηση και ο κοινός δημοσιονομικός έλεγχος βρίσκονται στα ίδια χέρια. Δεν μπορούν όμως από μια να εγγυώνται όλες οι χώρες για τα χρέη και από την άλλη τα δημοσιονομικά να παραμένουν εθνική υπόθεση των χωρών μελών».

Ο δρόμος για την πολιτική ένωση της Ευρώπης θα είναι μακρύς. Ο Γάλλος πρόεδρος αντιστέκεται στην παραχώρηση της δημοσιονομικής κυριαρχίας.. Όμως και για τη Γερμανία τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Για την εκχώρηση της δημοσιονομικής κυριαρχίας απαιτείται δημοψήφισμα για ένα νέο Σύνταγμα.