Hellenic Business

Με ευρεία πλειοψηφία το γερμανικό Κοινοβούλιο στο Βερολίνο αποφάσισε τη ριζική μεταρρύθμιση του νόμου που διέπει τη δωρεά οργάνων. Όλοι οι ασφαλισμένοι από 16 χρόνων και άνω θα προτρέπονται γραπτώς από τα ασφαλιστικά τους ταμεία να υπογράψουν δήλωση με την οποία γίνονται μετά θάνατον δωρητές οργάνων. Στόχος του Κοινοβουλίου είναι να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία στο πρόβλημα του περιορισμένου αριθμού μεταμοσχευμάτων και να συμβάλλει έτσι ώστε οι πολίτες να πάρουν θέση.

Δώδεκα χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν σήμερα στη Γερμανία ένα όργανο που θα τους σώσει τη ζωή. Αλλά όταν βρεθεί είναι ήδη πολύ αργά για τους περισσότερους. Παρά το γεγονός ότι στη Γερμανία η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων διάκειται θετικά στο να γίνει δωρητής οργάνων, πολλοί λίγοι διαθέτουν κάρτα δωρητή μετά θάνατο.

Σε λίστα αναμονής

Στο δωμάτιο του Γίργκεν Στούβε περνά ελάχιστος  ήλιος μέσα από τις τραβηγμένες κουρτίνες. Το σώμα του είναι γεμάτο από διάφορα σωληνάκια, που σνδέονται με ένα μαύρο κουτί δίπλα στο κρεβάτι του. Το μηχάνημα λειτουργεί διαρκώς. Στην εντατική ήρθε ο Γύργκεν πέρυσι και για 8 εβδομάδες ήταν σε κώμα. Από τότε η άρρωστη καρδιά του 51χρονου δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τεχνητή υποστήριξη. «Μου περνούν πολλές σκέψεις από το κεφάλι, σκέφτομαι τα χρόνια πίσω μου, πού έκανα διακοπές, σπορ» λέει. «Και τώρα σκέφτομαι με πολλή χαρά τη νέα καρδιά που περιμένω να έρθει κάποτε. Όμως έχω και πανικό, γιατί η εγχείρηση δεν είναι εύκολη».

Μαζί με το Γύργκεν υπάρχουν κι άλλοι 250 ασθενείς που περιμένουν καρδιά στο καρδιολογικό κέντρο του Μπαντ Ενχάουζεν. Πέντε από αυτούς είναι μόλις 16 χρονών. Βρίσκονται εδώ γιατί δεν μπορούν να χαρούν μια φυσιολογική ζωή. Χρειάζονται φάρμακα και μηχανική υποστήριξη για να λειτουργήσει η καρδιά τους. Και περιμένουν υπομονετικά για δωρητή. Το όνομά τους έχει μπει σε λίστα αναμονής. Το όνομα του Γύργκεν βρίσκεται εδώ και τρεις μήνες στη λίστα.

Σε αντίθεση με την Αυστρία και την Ισπανία, στη Γερμανία οι κάτοικοι πρέπει να δηλώσουν εν ζωή ότι επιθυμούν να γίνουν δωρητές μετά θάνατο για να αποκτήσουν ειδική ταυτότητα δότη. Αυτό έχει ως συνέπεια τους περισσότερους να μην τους απασχολεί το θέμα. Κι όταν κάποιος είναι κλινικά νεκρός, το βάρος της απόφασης πέφτει στους ώμους των συγγενών του.

Εικαζόμενη συναίνεση

«Αυτό είναι άδικο», πιστεύει ο καθηγητής καρδιοχειρουργός Γιαν Γκούμερτ, επικεφαλής τη κλινικής που βρίσκεται ο Γύργκεν. «Γιατί πρόκειται για μια κατάσταση, με την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς την ώρα που πενθεί, την ώρα που πρέπει να θρηνήσει το χαμό ενός συγγενή τους», λέει ο γερμανός καθηγητής. «Αλλά όταν ξεκαθαρίζεται από πριν τι θα γίνει, όπως με τη διαθήκη, ή με πολλά άλλα θέματα της ζωής, θα είναι πιο εύκολο για τους συγγενείς».

Ο καθηγητής Γκούμερτ ζητά από τους πολιτικούς να επιδείξουν περισσότερο θάρρος και να ζητήσουν από τους Γερμανούς να τοποθετηθούν δεσμευτικά επί του θέματος. Επικαλείται μάλιστα την εικαζόμενη συναίνεση  που ισχύει σε άλλες χώρες. Σε περίπτωση εγκεφαλικού θανάτου εικάζεται η συναίνεση του νεκρού για την αφαίρεση οργάνων του, εκτός εάν έχει δηλώσει εν ζωή το αντίθετο. Ο καθηγητής Γκούμερτ θεωρεί ότι αυτό θα πρέπει να καθιερωθεί νομοθετικά για να αυξηθεί ο αριθμός των δωρητών: «Θα είχε πολύ περισσότερο νόημα, εάν δίνονταν ένα μικρό σπρώξιμο στους ανθρώπους και να τους ζητούσαν να εκφράσουν την άποψή τους πάνω στο θέμα».