Hellenic Business

Δεν τρέφει και πολλές ελπίδες η Independent για τον περιλάλητο «αέρα αλλαγής προς τα αριστερά» που λέγεται πως θα φέρει μαζί της η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας. Στο ανυπόγραφο κύριο άρθρο της, η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει πως «οι διαφορές ανάμεσα στον Σοσιαλιστή πολιτικό και την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι τόσο σε ζητήματα ουσίας, όσο σε θέματα στυλ κι εικόνας».

«Το στοιχείο που θα διαμορφώσει την θητεία του Ολάντ θα είναι η στάση που θα τηρήσει στην Ευρώπη», τονίζει η εφημερίδα, προσθέτοντας ότι οι δυο ηγέτες έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις, αφού «από τη μια έχουμε τον Ολάντ που θέλει να δώσει περισσότερη έμφαση στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη και να διαπραγματευτεί ξανά τους όρους του Μνημονίου κι από την άλλη την Μέρκελ που εμφανίζεται αμετακίνητη από τις δημοσιονομικές επιδιώξεις που έχει θέσει εξαρχής».

Όμως, όπως ισχυρίζεται η «Independent», ένα πιο «εκπαιδευμένο» μάτι μπορεί να καταλάβει πως τελικά δεν έχουν και τόσες πολλές διαφορές.

«Η Μέρκελ προσπαθεί να προωθήσει δομικές μεταρρυθμίσεις, ενώ ο Ολάντ προτιμά οι αλλαγές αυτές, που θα χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ, να επενδυθούν στον τομέα των υποδομών. Αμφότερες οι απόψεις μπορούν να ικανοποιηθούν εύκολα με το παρόν δημοσιονομικό σύμφωνο», θεωρεί η εφημερίδα, που χαρακτηρίζει τον Γάλλο πρόεδρο «όχι τόσο ριζοσπάστη όσο τον περιμένουν κάποιοι».

Ο Ολάντ μπορεί, σύμφωνα με το βρετανικό άρθρο, να υποσχέθηκε, προεκλογικά, αύξηση της φορολογίας στα πλούσια εισοδήματα και μείωση στα όρια συνταξιοδότησης, αλλά επίσης δεσμεύτηκε να τηρήσει τους άμεσους στόχους της μείωσης του κρατικού ελλείμματος που είχε θέσει ο προκάτοχος του, Νικολά Σαρκοζί, μεταθέτοντας απλώς κατά ένα χρόνο την προθεσμία.

«Μπορεί ο τόνος να είναι διαφορετικός σε Γερμανία και Γαλλία, αλλά το τραγούδι παραμένει το ιδιο και στις δυο χώρες», επισημαίνει με νόημα η εφημερίδα, που σπεύδει να προβλέψει πως «τελικά οι δυο ηγέτες θα τα πάνε καλύτερα μεταξύ τους, απ' ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος με τον Σαρκοζί. Μπορεί ο Ολάντ να προέρχεται από ένα διαφορετικό πολιτικό κόσμο, αλλά είναι πολύ πιο ήρεμος και συγκαταβατικός σε σχέση με το φανταχτερό κι ενίοτε υπερβολικό πολιτικό ύφος του προκατόχου του».

Η επικράτηση του Σοσιαλιστή προέδρου, μαζί με τις αντίστοιχες νίκες της γερμανικής Αριστεράς στις δυο πρόσφατες τοπικές εκλογές, είναι ένα σημάδι πως η κατάσταση ενδέχεται να αλλάξει προς το καλύτερο. Όμως, όπως καταλήγει ο «Independent», «έχει ελάχιστη σημασία αν οι διαφορές των δυο ηγετών είναι γνήσια ιδεολογικές ή αν είναι απόρροια ενός αντι-Μνημονιακού κύματος».