Hellenic Business

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα 23 Ευρωπαίοι στους 100 κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το ίδιο ισχύει για μία στις τέσσερις ιταλικές οικογένειες.

Με αφορμή τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της Ιταλίας, η «Corriere della Sera» πραγματοποίησε ρεπορτάζ, στο οποίο παρουσιάζεται η τραγική πραγματικότητα.

Η Λορεντάνα Εσπόζιτο κι ο Γκάσπαρε Τουμινέλο είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα του φαινομένου «νεόπτωχων» που μαστίζει την Ιταλία αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η 33χρονη Λορεντάνα είναι χωρισμένη και μητέρα ενός 11χρονου αγοριού που περιμένει με τρόμο την ειδοποίηση έξωσης από τον ιδιοκτήτη του μόλις 30 τετραγωνικών διαμερίσματος καθώς δε μπορεί πια να πληρώνει το υπέρογκο ποσό των 680 ευρώ για το ενοίκιο.

«Τα χρήματα που παίρνω από τη δουλειά μου ως ταμίας σε σούπερμαρκετ είναι μόλις 600 ευρώ ενώ δεν λαμβάνω ούτε τις υπερωρίες και δε μπορώ να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου. Αυτό που προσπαθώ τώρα είναι να αποκτήσω ένα διαμέρισμα στις εργατικές κατοικίες. Όμως αυτό δεν είναι απλό. Πρέπει πρώτα να μείνω στο δρόμο με το παιδί μου και μόνο τότε θα δω αν μπορέσω να αποκτήσω ένα σπίτι στις εργατικές κατοικίες», είπε η Λορεντάνα.

«Τι μέλλον να δω για το παιδί μου και για μένα;», αναρωτιέται η 33χρονη Ιταλίδα που βλέπει ακόμα και την ελπίδα μιας στέγης να εξανεμίζεται μια και από τις εργατικές κατοικίες μένουν ελεύθερα μόνο μερικές εκατοντάδες διαμερίσματα καθώς η ζήτηση έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια.

Σε χειρότερη κατάσταση όμως βρίσκεται ο 52χρονος Γκάσπαρε Τουμινέλο που εδώ και δύο χρόνια ζει στο αυτοκίνητό του στην πρωτεύουσα της μόδας, του design, της χλιδής, το Μιλάνο. Δεν είναι προφανώς όλα όμως βουτηγμένα σε χρυσόσκονη στην ιταλική πόλη. Παρότι στο παρελθόν λοιπόν ο Γκάσπαρε είχε δικό του καφενείο και πλήρωνε τους φόρους, έφτασε η στιγμή που τα χρέη τον έπνιξαν οδηγώντας τον να εγκαταλείψει το σπίτι που νοίκιαζε και να μετακομίσει στο αμάξι του.

Πρόσφατα δε, του διαγνώστηκε κακοήθης καρκίνος στομάχου και μετά την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε κάθε ημέρα πηγαίνει στο νοσοκομείο για χημειοθεραπεία και το βράδυ επιστρέφει στο μηχανοκίνητο σπίτι του δίνοντας αγώνα με τη ναυτία, τον πόνο και την φτώχεια. «Δε βλέπω μέλλον για εμένα. Στα 42 του ένας άνδρας θεωρείται μεγάλος για να βρει νέα δουλειά, πόσο μάλλον εγώ που είμαι 52», δήλωσε ο Γκάσπαρε.

Corriere della Sera