Hellenic Business

Πήρε λοιπόν την πολυπόθητη (για τον ίδιο) εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Αλέξης και δεν έκανε τίποτα για να την αξιοποιήσει. Την πρώτη  ημέρα, γεμάτος έπαρση και αλαζονεία, ζήτησε από τους Σαμαρά και Βενιζέλο να απαρνηθούν το πρόσφατο παρελθόν τους για να τους δεχθεί και μόνον και  εν συνεχεία, προχώρησε στις απαραίτητες  επαφές για να σχηματίσει κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό, συναντήθηκε με τις κκ. Κοντούλη και Κατσέλη (σύνολο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης: μηδέν), το συμβούλιο των πρυτάνεων των  Α.Ε.Ι., την εταιρεία προστασίας σπαστικών, τον εξωραϊστικό σύλλογο Κορακιών Ακρωτηρίου Χανίων, τη Θύρα 7 και το σωματείο έγκλειστων ζώων Αττικού Πάρκου. Επίσης, ζήτησε να συναντηθεί με τη Γ.Σ.Ε.Ε., την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και τον… Φρανσουά  Ολάντ, οι οποίοι του έριξαν μία ξεγυρισμένη χυλόπιτα, αρνούμενοι να έρθουν σε επαφή μαζί του!

Μόνο τη δεύτερη ημέρα καταδέχθηκε να δει τους κκ. Καμμένο, Σαμαρά και  Βενιζέλο, τους ενδεδειγμένους δηλαδή πολιτικούς για το σκοπό του σχηματισμού  κυβέρνησης. Και από τις συναντήσεις  αυτές, προέκυψε κάτι άκρως ενδιαφέρον: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δέχθηκε να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και η Νέα Δημοκρατία ψήφο ανοχής, αρκεί ο Τσίπρας να διασφάλιζε την παραμονή της Ελλάδας  στην Ευρωζώνη – το αυτονόητο δηλαδή, που ούτως ή άλλως επίσημα  αναγράφεται στο προεκλογικό  πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Άρα, το μόνο που έλλειπε από το παζλ της  δημιουργίας «αντιμνημονιακής»  κυβέρνησης (με δεδομένη τη στήριξη  της ΔΗΜ.ΑΡ.), ήταν …8 βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Πάω στοίχημα, πως αν ο Πάνος Καμμένος έπαιρνε το Υπουργείο Εξωτερικών για να ασχοληθεί με το αγαπημένο του θέμα (αυτό της ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ.), θα είχαμε κυβέρνηση.

Τι νόημα λοιπόν βγάζετε εσείς από την (ουσιαστικά) άρνηση του Τσίπρα να σχηματίσει κυβέρνηση; Εγώ πάντως, καταλήγω στο προφανές: ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!! Μεταξύ των διαφόρων (λογικών και μη) που υπάρχουν στο πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το μόνο άμεσα υλοποιήσιμο (κατ’ επιλογήν του ηγέτη του), είναι η μονομερής καταγγελία του μνημονίου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την απόλυτη καταστροφή της χώρας! Διότι είναι εντελώς διαφορετικό να γίνει μία επαναδιαπραγμάτευση επί ζητημάτων όπως είναι η ανάπτυξη (κάτι που ευνοείται από την αλλαγή προσανατολισμού της Ευρώπης, λόγω της εκλογής Ολάντ) από την πρόταση του Τσίπρα, ο οποίος θέλει να φτύσει κατάμουτρα δεκαπέντε ευρωπαϊκούς λαούς για να κάνει το κέφι του!

Έχουμε άραγε ποτέ αναλογιστεί  πόσο δύσκολο είναι για τους Ευρωπαίους ηγέτες να στηρίζουν κάθε τρεις και  λίγο την Ελλάδα με χρηματοδοτικά  πακέτα, ενάντια στην εσωτερική τους κοινή γνώμη; Γιατί μας δίνουν λεφτά οι Σλοβάκοι φορολογούμενοι, οι οποίοι …απολαμβάνουν κατώτερο μισθό ύψους διακοσίων ευρώ μηνιαίως; Γιατί μας δανείζουν με 3% οι Ισπανοί και οι Ιταλοί την ίδια στιγμή που τα κράτη τους δανείζονται με 5 ή 6% από τις αγορές; Για να συντηρούμε ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους – κομματικούς πελάτες; Ή στραβά είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζει ο Αλέξης – ο οποίος σημειωτέον θέλει να κρατικοποιήσει τις τράπεζες, για να αποκτήσει περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους!

Το αναπόφευκτο συμπέρασμα που  προκύπτει από τη στάση του  ζαν πρεμιέ της πολύπαθης ελληνικής πολιτικής σκηνής, είναι πως ο Τσίπρας χρησιμοποίησε τη διερευνητική εντολή για προεκλογικούς σκοπούς. Αν αυτό συνάδει με το προφίλ ενός ηγέτη που θέλει να δείχνει ίχνη σοβαρότητας, επαφίεται στην κρίση των θαυμαστών του.

Ας τελειώνουμε λοιπόν επιτέλους  μ’ αυτόν τον επικίνδυνο δημαγωγό. Και η λύση είναι μία: Παράλληλα  με τις (πιθανότατες) εκλογές που  έρχονται, ας στήσουμε και μία κάλπη, κάνοντας πράξη την πρόταση του  Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα, με μοναδικό ερώτημα την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη! Ακόμα κι αν γίνει κυβέρνηση τον Ιούνιο ο ειδεχθής αυτός λαοπλάνος, δε θα έχει τη νομιμοποίηση να μας βάλει στα επικίνδυνα μονοπάτια που διακαώς επιθυμεί…

Σκεφτείτε το. Αν το Νοέμβριο η εξαγγελία  του τέως πρωθυπουργού ήταν εγκληματική, τώρα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Και ενδεχομένως να σώσει τη χώρα.

Υ.Γ.: Μάταια προσπαθεί ο βραδύνους Στρατούλης να μας πείσει πως δεν είπε αυτά που τον άκουσε όλη η Ελλάδα. Δέχομαι πως δεν εννοούσε αυτό που ευκρινώς ακούστηκε, όμως θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτικός, όπως άλλωστε και όλα τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που έχουν κατακλύσει τις τελευταίες ημέρες τα panels των Μ.Μ.Ε., πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (π.χ. Πέτρος Τατσόπουλος).

Μ Π