Hellenic Business

Οκτώ ερωτήματα που αφορούν στο βιβλίο απηύθυνε με επιστολή του το νέο εκδοτικό σωματείο, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝΕΛΒΙ), στους προέδρους των κομμάτων και σε υποψήφιους βουλευτές «με την παράκληση να δοθεί μια άμεση και σαφής απάντηση, η οποία θα εκτιμηθεί ιδιαιτέρως από τους χιλιάδες εργαζόμενους στον χώρο».

Η επιστολή αρχίζει με δύο ερωτήματα για τις σχολικές βιβλιοθήκες, την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας στο σχολείο και την εφαρμογή του πολλαπλού εγχειριδίου στην εκπαίδευση. Οικονομικά είναι τα υπόλοιπα αιτήματα του συνδικαλιστικού σωματείου το οποίο περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες εκδοτικές και βιβλιοπωλικές επιχειρήσεις της χώρας: ζητούν μηδενικό ΦΠΑ για το βιβλίο, προστασία στα πνευματικά δικαιώματα στον ψηφιακό χώρο, ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προστασία από τον άνισο ανταγωνισμό, ενίσχυση του θεσμού της ενιαίας τιμής, προστασία της καλής λειτουργίας των εκδοτικών οίκων και των βιβλιοπωλείων στο κέντρο της Αθήνας κατά τη διενέργεια διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης.

Θεμιτά και εύλογα τα ερωτήματα προκειμένου να στηριχθεί ο χώρος του βιβλίου που δοκιμάζεται από την κρίση: πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν, ακόμη περισσότερες είναι στο «κόκκινο», εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους. Το βιβλίο ανήκει, για πολύ κόσμο, στα προϊόντα πολυτελείας και συνεπώς γίνεται εξαιρετικά ευάλωτο στην οικονομική ύφεση.

Φαίνεται ότι η υπό σύσταση ΕΝΕΛΒΙ επιθυμεί να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη από την αρχή. Περιμέναμε όμως να δούμε και άλλα ζητήματα να τίθενται στην επιστολή της. Να ρωτήσει, για παράδειγμα, τους πολιτικούς αν και πώς σκοπεύουν να προωθήσουν το ελληνικό βιβλίο στο εξωτερικό βγάζοντάς το από την εσωστρέφεια. Αν, εκτός από την εκπαίδευση, επεξεργάζονται τρόπους για τη διάχυση του βιβλίου στην ελληνική κοινωνία γενικότερα. Αν τους απασχολεί με ποιον τρόπο το βιβλίο θα αποκτήσει πραγματικά το κύρος που του αξίζει και δεν θα είναι το «ισχυρότερο εκ των πολιτιστικών προϊόντων της χώρας μας» μόνον κατ' όνομα. Πιθανόν είναι ακόμη νωρίς και η νεαρά ΕΝΕΛΒΙ ξεκίνησε από την οικονομική βάση προκειμένου να τοποθετηθούν στη συνέχεια, σε εύρωστα θεμέλια, βιώσιμες πολιτικές.

Από τη στιγμή που ανοίγει όμως η συζήτηση για το βιβλίο και τις πολιτικές που το αφορούν, δημιουργούνται ερωτήματα και προς τους εκδότες: Το μηδενικό ΦΠΑ και η οικονομική ενίσχυση των εκδοτών θα φτάσουν και στον αναγνώστη; Θα έχουμε φθηνότερο βιβλίο; Πώς σκέφτονται οι εκδότες να προστατέψουν από την πλευρά τους την ποιότητα του προϊόντος τους;

Όλο και περισσότερες μεταφράσεις τελευταίως είναι επιπόλαιες ή βιαστικές, βιβλία κυκλοφορούν χωρίς επιμέλεια, με εξώφθαλμα λάθη ήδη από τη σελίδα του τίτλου, το χαρτί τους ευτελίζεται, αλλά η τιμή τους όχι. Η κρίση δίνει άλλοθι για την πτώση της ποιότητας του ελληνικού βιβλίου; Επιπλέον, τι επενδύσεις σκοπεύουν να κάνουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες του χώρου σε τεχνολογίες και εξοπλισμό εκτύπωσης ώστε να μη χρειάζεται το ελληνικό βιβλίο να τυπώνεται στο εξωτερικό, όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις; Και -τελευταίο αλλά όχι έσχατο- θα αναλάβουν τα ρίσκα που τους αναλογούν για την ανανέωση της λογοτεχνικής σκηνής; Θα τολμήσουν να εμπιστευτούν ενδιαφέρουσες νέες φωνές χωρίς εξασφαλισμένο κοινό και εμπορικό αντίκρισμα; Οι υποψήφιοι πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς των λογοτεχνικών βραβείων της τελευταίας διετίας εξέδωσαν τα βιβλία τους σε μικρούς εκδότες. Έχασαν οι μεγάλοι εκδότες τα αντανακλαστικά και την ετοιμότητα να αναγνωρίζουν το καλό λογοτεχνικό βιβλίο μόλις το πρωτοδούν;