Hellenic Business

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του επιτελείου του Αντώνη Σαμαρά, μέσα στις εναπομείνασες πέντε μέρες έως την ολοκλήρωση της προεκλογικής κούρσας, το κύριο μέλημα της «γαλάζιας» παράταξης θα πρέπει να είναι η επίτευξη μιας ουσιαστικής συσπείρωσης υπέρ της ΝΔ, καθώς παραμένει αδιευκρίνιστα υψηλό το ποσοστό τόσο των αναποφάσιστων όσο και των διαρροών προς το κόμμα του Πάνου Καμμένου.

Αν και οι διατεθειμένοι ν’ αποφασίσουν κυριολεκτικά… πίσω από το παραβάν αποτελούν πονοκέφαλο και για τον μεγάλο αντίπαλο του κ. Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που βλέπει ένα σημαντικό κομμάτι των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ν’ αμφιταλαντεύεται, ο πραγματικός κίνδυνος για τη ΝΔ δεν είναι άλλος από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, που στην πορεία μάλλον ενίσχυσαν το στίγμα τους και κέρδισαν έδαφος και λαϊκά ερείσματα, παρά «ξεφούσκωσαν», όπως πολλοί θέλησαν να τους παρουσιάσουν.

Στην Συγγρού εκτιμούν ότι τα ξημερώματα της 7ης Μαΐου θα βρουν τη ΝΔ στην πρώτη θέση. Και τότε αυτό το οποίο θα πρέπει να διαχειριστεί είναι οι διακομματικές συμμαχίες που θα στραφούν εναντίον της. Το ζήτημα το έθεσε ξεκάθαρα, στην ομιλία του στο Ηράκλειο, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ. Οι μετεκλογικές συμμαχίες είναι βέβαιο ότι θα στραφούν κατά της ΝΔ, είτε για να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ, με συγκεκριμένα βέβαια «ανταλλάγματα», είτε για να πολώσουν ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ της πρωτιάς και της αυτοδυναμίας του κ. Σαμαρά.

Με αυτό το σκεπτικό, ο Αντώνης Σαμαράς αντικατέστησε το προεκλογικό κεντρικό του σύνθημα από «αυτοδυναμία» σε «ισχυρή λαϊκή εντολή», και ταυτόχρονα έστρεψε τα πυρά του από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς προς αυτόν του Πάνου Καμμένου -αλλά και ακόμη δεξιότερα, προς τον χώρο της Χρυσής Αυγής.

Τα βράδυ της Κυριακής

Σε περίπτωση λοιπόν που δικαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και δεν υπάρξει αυτοδυναμία, το βάρος του ενδιαφέροντος μετατοπίζεται προς το σενάριο της διερευνητικής εντολής που θα πρέπει να δώσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Με την ΝΔ ως πρώτο κόμμα, την εντολή θα λάβει ο κ. Σαμαράς, ο οποίος δεν σκοπεύει να διαπραγματευτεί την πρωθυπουργία, ιδίως εφόσον η διαφορά του από το δεύτερο κόμμα μπορέσει να δικαιολογήσει μια τόσο σκληροπυρηνική στάση. Είναι βέβαιο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ θα επιδιώξει την «τελική λύση» μέσω επαναλαμβανόμενων εκλογών, με την ελπίδα να καλύψει τις απαιτούμενες ψήφους που θα τον φέρουν σε θέση αυτοδυναμίας.

Σε περίπτωση που, την νύχτα της 6ης Μαΐου, η διαφορά δεν μπορέσει να στηρίξει μια τέτοια πρακτική, θα αρχίσουν τα «μαγειρέματα» της συγκυβέρνησης, είτε με άλλα κεντροδεξιά κόμματα είτε ακόμη και με το ΠΑΣΟΚ. Το σενάριο αυτό, ας μην λησμονούμε, το επιθυμούν σφόδρα και οι δανειστές μας, οι οποίοι θα σπεύσουν να πιέσουν προς την κατεύθυνση εύρεσης ενός τρίτου προσώπου -το οποίο σαφώς ο κ. Σαμαράς απέκλεισε κατηγορηματικά να είναι ο Λουκάς Παπαδήμος.

Ένα από τα πρώτα ονόματα που έχουν πέσει δειλά δειλά στο τραπέζι είναι αυτό του Σταύρου Δήμα, αλλα και του Δημήτρη Αβραμόπουλου ο οποίος κατά πώς φαίνεται έχει τις «πλάτες» του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη. Ο τελευταίος εργάζεται καιρό τώρα και με πολύ μεθοδικότητα στην καλλιέργεια ενός συναινετικού προφίλ, ασχέτως του εάν συχνά δεν το επιτυγχάνει. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μπορεί να ελπίζει ο κ. Καρατζαφέρης είναι ένας ενδιάμεσος ρόλος τύπου «ρυθμιστή» των πολιτικών ισορροπιών, καθώς η πρόσφατη απώλεια ηχηρών ονομάτων του κόμματός του είναι βέβαιο ότι θα του στοιχίσουν σε ποσοστά.

Η σκυτάλη της «διερευνητικής εντολής»

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, σε περίπτωση που εντός τριών ημερών δεν αποδώσει η πρώτη εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης που θα δώσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, τότε η εντολή στρέφεται στον αρχηγό του δεύτερου πολιτικού κόμματος. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις, αυτός θα είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και είναι σίγουρο ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα φροντίσει να σπείρει… πέτρες στον μετέπειτα δρόμο του Αντώνη Σαμαρά, καθώς η «αφαίμαξη» εδρών σε όφελος του πρώτου κόμματος (σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο) δεν θα του επιτρέψουν να ελιχθεί με άνεση για να σχηματίσει Κυβέρνηση.

Η «ακίνδυνη» τρίτη θέση

Με την Αλέκα Παπαρήγα να δηλώνει ότι, σε περίπτωση που λάβει διερευνητική εντολή από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, το ΚΚΕ θα την επιστρέψει, ο κλήρος πέφτει μοιραία στον Αλέξη Τσίπρα που θα αποτολμήσει να σχηματίσει Αριστερή κυβέρνηση με την σύμπραξη και άλλων βεβαίως αριστερών κομμάτων. Το ζητούμενο είναι το πώς θα καταφέρει να πάει την πρότασή του στην Βουλή, από την στιγμή που δεν θα έχει την «δεδηλωμένη» (κάτι για το οποίο ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει ήδη εκφράσει τα σχόλιά του σε βάρος του κ. Τσίπρα, κατηγορώντας τον για ανεπάρκεια γνώσης του ελληνικού Συντάγματος!).

Σε περίπτωση κατά την οποία η διαδικασία των διερευνητικών εντολών δεν τελεσφορήσει, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκαλεί τους πολιτικούς αρχηγούς σε μια τελευταία προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, πριν το όλο θέμα πάει στον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου για να διερευνηθεί κατά πόσο μια Κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής είναι δυνατό να σχηματισθεί. Κι αν τότε ακόμη δεν καταστεί κάτι τέτοιο δυνατό, θα προκηρυχθούν νέες εκλογές –το πιθανότερο για τις 17 Ιουνίου 2012.