Hellenic Business

Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε στη Γερμανία ποίημα του Γκίντερ Γκρας με τίτλο «Αυτό που πρέπει να ειπωθεί». Το ποίημα που επικρίνει το "πυρηνικό Ισραήλ" δημοσιεύτηκε χθες στην Süddeutsche Zeitung.

Ο Γκίντερ Γκρας, ο 84χρονος νομπελίστας συγγραφέας, χαρακτήρισε το Ισραήλ απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και τονίζει στο ποίημα του ότι δεν πρέπει να του επιτραπεί να επιτεθεί εναντίον του Ιράν. Ο Γερμανός συγγραφέας αφήνει να εννοηθεί ότι στη Γερμανία είναι ταμπού η κριτική στο Ισραήλ.

Σε έντονο ύφος, η Westdeutsche Zeitung παρατηρεί ότι ακόμη και ο τίτλος «Αυτό που πρέπει να ειπωθεί» προκαλεί ανατριχίλα, καθώς παραπέμπει σε γνωστά στερεότυπα καφενόβιων. Σύμφωνα με την εφημερίδα, «δικαίως δέχεται επιθέσεις ο Γκίντερ Γκρας. Το ζήτημα δεν είναι ότι ένας Γερμανός δεν επιτρέπεται να επικρίνει το Ισραήλ, αλλά η παρουσίαση του θέματος που βρίθει στερεοτύπων και εν μέρει εσφαλμένων ισχυρισμών. Ο Γκρας έβλαψε τον εαυτό του, τη Γερμανία και το Ισραήλ. Ακόμη και εάν το κίνητρό του ήταν οι πραγματικές του ανησυχίες, ο τρόπος που το έκανε δεν είναι ο σωστός», επισημαίνει η εφημερίδα.

"Φταίει ο ίδιος ο Γκρας"

«Η ηθική πίεση επί της Γερμανίας δεν είναι πλέον τόσο ισχυρή, όπως θέλει να πιστεύει ο Γκρας στους στίχους του», αναφέρει η General Anzeiger της Βόννης και συνεχίζει: «Δεν είναι αδύνατο να ασκεί κανείς κριτική στο Ισραήλ. Ωστόσο, εάν αυτή είναι με τέτοιο τρόπο ιδεολογικά θεμελιωμένη και με τόσο αδύναμα επιχειρήματα, τότε είναι δύσκολο για τους παραλήπτες της να την διαχειριστούν. Για το γεγονός ότι δεν διεξάγεται συζήτηση γύρω από το πολιτικό περιεχόμενο του ποιήματος, αλλά γύρω από τις ιδεολογικές του γιρλάντες, φταίει ο ίδιος ο Γκρας, παρατηρεί η εφημερίδα.

Από διαφορετική οπτική γωνία ασκεί κριτική η Hannoversche Allgemeine, η οποία παρατηρεί ότι η πολιτική που ασκεί το Ισραήλ είναι αντικείμενο επικρίσεων και στη Γερμανία, από την καγκελαρία μέχρι τα άρθρα των εφημερίδων και τις επιστολές αναγνωστών. Η κριτική στη Γερμανία δεν επικεντρώνεται στο γεγονός ότι το Ισραήλ εξοπλίζεται ενάντια στην επιθετικότητα του Ιράν. Στο επίκεντρο της κριτικής είναι η κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, αλλά σε αυτά δεν αναφέρεται στο ποίημα του ο Γκρας. Πιο σημαντικό από το μεσανατολικό είναι για τον Γκίντερ Γκρας είναι η θέση στην εξέδρα των ανθρώπων που σπάνε τα ταμπού. Αλλά και αυτή ακόμη είναι εύθραυστη, καταλήγει το δημοσίευμα.