Hellenic Business

Ο τρόπος που ξεκινάει η εισαγωγή στερεών τροφών κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο στις απώτερες διατροφικές συνήθειες των παιδιών και στην επιδημία της παιδικής παχυσαρκίας.

Ο τρόπος αυτός έως τώρα έχει να κάνει καθαρά με πολιτισμικές παραμέτρους και δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς με επιστημονικό τρόπο. Είναι πολύ σύνηθες στη χώρα μας τα μωρά να ξεκινούν βρεφικές κρέμες σε μορφή πολτού και να ταίζονται με το κουτάλι από μικρή ηλικία, από 4 και 5 μηνών, παρά την επιστημονική βιβλιογραφία που καταλήγει σε σύσταση το ξεκίνημα να γίνεται περίπου στους 6 μήνες της ζωής.

Πολλά ελληνάκια επίσης παραμένουν σε αλεσμένες τροφές για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αρκετά καθ'όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας, χωρίς ενθάρρυνση για ενεργό πρωτοβουλία στο φαγητό τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι εάν ένα βρέφος δεν αφεθεί να πειραματιστεί με σχηματισμένη τροφή πριν τους εννέα μήνες της ζωής του, τότε βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο για διατροφικές δυσκολίες και αδυναμία μάσησης τροφής σε μεγαλύτερες ηλικίες (2 με 3 ετών).

Ερευνητές από το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ στη Βρετανία θέλησαν να εξετάσουν την επίδραση των διαφορετικών στυλ διατροφής στις διατροφικές προτιμήσεις και τον δείκτη παχυσαρκίας των παιδιών. Η έρευνά τους με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Γνωρίζει το βρέφος καλύτερα από εμάς; Η επίδραση του στυλ απογαλακτισμού στις διατροφικές προτιμήσεις και τον δείκτη μάζας σώματος στην πρώιμη παιδική ηλικία».

Οι ερευνητές αντιπαρέβαλλαν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες μεθόδους σίτισης των βρεφών: στην παραδοσιακή σίτιση με το κουτάλι, το βρέφος ξεκινά να τρέφεται πολτοποιημένη τροφή με τη μητέρα του να την παρέχει με το κουτάλι και το ίδιο απλώς να ανοίγει το στόμα του. Στην σίτιση καθοδηγούμενη από το βρέφος (baby led weaning), το βρέφος ξεκινάει τροφές πέραν του γάλακτος από την αρχή σχηματισμένες, μαλακές σε κομματάκια, που η μητέρα παρέχει και το μωρό αποφασίζει να πιάσει με τα χεράκια του και να τη βάλει στο στόμα. Στην έρευνα εξετάστηκαν 155 παιδιά ηλικίας από ενάμιση έτους έως πέντε ετών.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, εκείνα που έτρωγαν μόνα τους (baby led, 92) και εκείνα που σιτίζονταν με κουτάλι από τη μητέρα (63). Έπειτα οι γονείς απάντησαν σε ένα αναλυτικό ερωτηματολόγιο ως προς τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών σε 151 τρόφιμα (ανάλογα με την περιεκτικότητα των τροφίμων αυτών σε απλά σάκχαρα, πολύπλοκους υδατάνθρακες, πρωτείνες).

Σε όλα τα παιδιά μετρήθηκε ο δείκτης μάζας σώματος (BMI, δείκτης παχυσαρκίας). Ακόμα εξετάστηκε κατά πόσο είχαν διατροφικές δυσκολίες (picky eating).

H ομάδα παιδιών που έτρωγαν με δική τους πρωτοβουλία (baby led) βρέθηκε να έχουν αυξημένη πιθανότητα να τους αρέσουν οι πολύπλοκοι υδατάνθρακες αντί για τα απλά σάκχαρα. Αντίθετα, η ομάδα παιδιών που σιτίζονταν με κουτάλι είχαν αυξημένη πιθανότητα να προτιμούν τα απλά σάκχαρα από τους πολύπλοκους υδατάνθρακες.

Οι διαφορές αυτές υπήρχαν ανεξάρτητα με το οικονομικο-κοινωνικό επίπεδο της οικογένειας. Τα παιδιά που ελάμβαναν σχηματισμένη τροφή είχαν αυξημένη συχνότητα μειωμένου βάρους (underweight), ενώ τα παιδιά που ελάμβαναν αλεσμένη τροφή είχαν αυξημένη συχνότητα παχυσαρκίας.

Οι Βρετανοί ερευνητές συμπεραίνουν ότι ο τρόπος σίτισης κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία επηρεάζει σημαντικά τις διατροφικές προτιμήσεις και την υγεία στην πρώιμη παιδική ηλικία.

Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δείχνουν ότι τα βρέφη που ξεκινούν στερεές τροφές και τις συνεχίζουν μέσα από την baby led προσέγγιση μαθαίνουν να ρυθμίζουν την πρόσληψη τροφής σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες τους, την πείνα και τον κορεσμό τους, με έναν τρόπο που οδηγεί σε χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος και σε μια προτίμηση σε πιο υγειινά τρόφιμα όπως αυτά με πολύπλοκους υδατάνθρακες.

Αντίθετα, τα βρέφη που ξεκινούν και συνεχίζουν τις στερεές τροφές με την προσέγγιση του ταίσματος αλεσμένης τροφής με το κουτάλι δεν μαθαίνουν να ρυθμίζουν την πείνα και τον κορεσμό τους τόσο καλά, με συνέπεια να έχουν υψηλότερη δείκτη παχυσαρκίας και διατροφικές προτιμήσεις για ανθυγιεινά τρόφιμα όπως αυτά με πολλή ζάχαρη.

Κάτι τέτοιο έχει εμφανείς και σημαντικές επιπτώσεις στην καταπολέμηση της ολοένα αυξανόμενης επιδημίας παχυσαρκίας που παρατηρείται στις σύγχρονες κοινωνίες.