Hellenic Business

Αν δεν μ' έχει χτυπήσει άγρια το αλτσχάιμερ, καταλαβαίνω ότι από την στιγμή που βρίσκεσαι σ' έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, εκφραζόμενον μέσω συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος, τότε αντιπολιτεύεσαι τα άλλα κόμματα προφανώς λόγω ιδεολογικών διαφορών και πεποιθήσεων. Εκτός πια κι αν πρόκειται για κόμματα του ίδιου συνασπισμού.

Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι είναι δυνατόν κάποια στιγμή να διαφωνήσεις με το κόμμα σου (ή αυτό μ' εσένα) και να τραβήξεις τον "δρόμο" σου. Τι πιο λογικό και έντιμο;

Τώρα, το πώς γίνεται, με το "διαζύγιο" ακόμη ν' "αχνίζει", να σε ρωτούν τα "ξουράφια" της δημοσιογραφίας αν υπάρχει πλάνο... μετεγγραφής δεν το εννοώ. Τι είναι πια στις μέρες μας ο πολιτικός; Ποδοσφαιριστής που σήμερα σκοράρει με τα χρώματα της μιας ομάδας κι αύριο με τα χρώματα της σημερινής αντιπάλου; Καριερίστας είναι; Θεσιπλόκος;

Μπαλίτσα παίζει ο βουλευτάκος; Ντρίπλες ξεπατικώνει ο υπουργός; Πρέπει ν' ανησυχώ με τις απορίες μου αυτές;

Ο συνάδελφος από δίπλα μού κλείνει το μάτι πονηρά: Αυτός ξέρει μπαλίτσα, αγόρι μου! Μάθε κι εσύ, επιτέλους...

Πετάγομαι όρθιος, ξαναμένος, κατακόκκινος μέχρι τις κάλτσες: Α ρε κερατά διαιτητή, πουλημένε, που δεν λες να σφυρίξεις την λήξη!

Πάνος Γιαννάκαινας