Hellenic Business

Σκληρό προφίλ φαίνεται ότι έχει υιοθετήσει τις τελευταίες μέρες ο Γιώργος Παπανδρέου, και φυσικά δεν σκοπεύει να το απαρνηθεί σήμερα -αντίθετα μάλιστα, όλα δείχνουν ότι θα το χρειαστεί κατά την συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, όπου θα επιχειρήσει έναν διετή απολογισμό πεπραγμένων και ταυτόχρονα μια δικαιολόγηση τηα απόφασής του ν' αποχωρήσει από την προεδρία του κόμματος τον Μάρτιο. Βέβαια, το ορθότερο θα ήταν να μιλάμε για εξαναγκασμό και όχι απλή απόφαση, εφόσον στην επιλογή αυτή ο κ. Παπανδρέου ουσιαστικά "σύρθηκε" υπό την πίεση των εξελίξεων στα της διακυβέρνησης της χώρας αλλά και των εσωκομματικών διαβουλεύσεων -παρασκηνιακών και μη.

Ωστόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον επικεντρώνει η εισήγηση που θα επιχειρήσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος και όχι αυτή του πρώην πρωθυπουργού, καθώς η απαίτηση του πρώτου για αλλαγή κομματικης ηγεσίας "εδώ και τώρα" τον έχει φέρει απέναντι σε μια μεγάλη μερίδα του ΠΑΣΟΚ, που κάνει λόγο για "δεύτερο Ζάππειο". Η πορεία ασφαλώς θα δείξει το εάν ο κ. Βενιζέλος έθεσε το "περίστροφο στον κρόταφο της πολιτικής του σταδιοδρομίας" ή απλώς ριψοκινδύνευσε για μια ακόμη φορά, πιστός στην ρήση "η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς"...

Διότι σήμερα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα βρει απέναντί του -εκτός από τους παγιωμένους εσωκομματικούς αντιπάλους του της περιόδου 2007 - 2008- και τον Ανδρέα Λοβέρδο, καθώς ο τελευταίος ήδη προσχώρησε στους συμβιβαζόμενους συναδέλφους που προθυμοποιούνται να κάμουν... την ανάγκη φιλότιμο και να υπομείνουν τις θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου περί διαδοχής. Η μετριοπάθεια αυτής της μερίδας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ φάνηκε στην χθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, όταν με σφραγισμένα χείλη αποδέχθηκαν τις απόψεις του σημερινού προέδρου και πρώην πρωθυπουργού, αφήνοντας τα... σπουδαία και σημαντικά στην σημερινή σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου, όπου εκ των πραγμάτων (βλ. χρονικά όρια) ο κ. Βενιζέλος θα αναγκαστεί να φανερώσει και το τελευταίο φύλλο από τα χαρτιά του!

Ομολογουμένως, οι δυνητικές επιλογές του αντιπροέδρου είναι μετρημένες και -το χειρότερο- επισφαλείς:

Εάν αποδεχθεί το σενάριο του Γιώργου Παπανδρέου περί ανάδειξης ηγεσίας τον Μάρτιο, σαφώς θα θεωρηθεί ότι εισέπραξε μία ακόμη ήττα (επί χάρτου). Εάν, πάλι, αντιπροτείνει δικό του σενάριο, αυτό σίγουρα θα καταψηφισθεί από την "αντιβενιζελική" πλειοψηφία -κι αυτό θα είναι μια πραγματική ήττα (στο "πεδίο της μάχης" αυτή την φορά).

Φυσικά ούτε καν λόγος για το ενδεχόμενο απόσυρσης από την κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ -κάτι που θα αποτελούσε "ήττα κατά κράτος" για την Βενιζελική πτέρυγα του κόμματος. Και σε μια τέτοια περίπτωση, η αποχώρησή του (κατά το πρότυπο άλλων πολιτικών) από το "όλον ΠΑΣΟΚ" θα αποτελούσε μονόδρομο. Πολλοί πιστεύουν πως αυτό θα σήμαινε και το τέλος της πολιτικής καριέρας του Ευάγγελου Βενιζέλου, αφού ουδείς διανοείται να τον ακολουθήσει έξω από το "μαντρί"!

Κάποιοι εντός του κόμματος θέλουν να πιστεύουν ότι η κατιούσα πορεία για τον αντιπρόεδρο ξεκίνησε με την αποδοχή της θέσης του υπουργού Οικονομικών -μια βαριά ομολογουμένως κληρονομιά, που σε βάθος χρόνου θα έτρεφε ακόμη περισσότερο το αντιλαϊκό προφίλ του κ. Βενιζέλου, καθώς το όνομά του θα συνδεόταν με μια σειρά νέων σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, αναγκαίων ωστόσο για την οικονομική ανόρθωση της χώρας (PSΙ, δανειακή σύμβαση κ.λπ.). Το καλύτερο για εκείνον θα ήταν η διενέργεια άμεσων εκλογών (κάτι που και ο ίδιος το ζήτησε), προκειμένου να μην προλάβει να εδραιωθεί η δυσαρέσκεια του κόσμου προς το πρόσωπό του, λόγω των προαναφερθέντων κυβερνητικών οικονομικών μέτρων.

Το ότι η συμμετοχή του (με την ίδια ακριβώς υπουργική ιδιότητα του αμέσου παρελθόντος) στην Κυβέρνηση συνεργασίας θα μπορούσε να... αποπροσανατολίσει την λαϊκή δυσαρέσκεια, είναι κάτι που μπορεί μεν να συζητείται ευρέως στον κύκλο των στενών του συνεργατών, ουδαμώς όμως θα μπορούσε να μετατραπεί σε... αθωωτικό "άλλοθι" υπό την έννοια της αναγκαστικής προσαρμογής του πολιτικού προς όφελος της πατρίδος. Και καθώς έτσι ανάλογα αισθάνεται μια μεγάλη μερίδα μελών του ΠΑΣΟΚ (ιδίως στην κομματική βάση), επόμενο είναι ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται άβολα ζητώντας την ψήφο της. Το μόνο που θα αναπτέρωνε τις ελπίδες για νίκη του θα ήταν η εκλογική διαδικασία για την ηγεσία στο κόμμα να διενεργείτο από ένα σφιχτό και ολιγομελές σώμα εκλεκτόρων, που όχι μόνο ευκολότερα θα μπορούσε ο ίδιος τώρα να ελέγξει, αλλά -το σημαντικότερο γι' αυτόν- θα έχει την δυνατότητα να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα στο μέλλον...

Πάνος Γιαννάκαινας