Editorial
Δεν σε λυπάμαι που κλαις, Έλσα

Δεν σε λυπάμαι που κλαις, Έλσα

  • 06 Δεκεμβρίου 2011, 01:10

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αθλιότητα από το να τους βλέπεις να ψευδοϊδεολογούν, συνεπαρμένοι δήθεν από μια όψιμη αίσθηση καθήκοντος, αηδιασμένοι από την ηδύτητα κρουασάν αξίας 2.000 ευρώ -χώρια οι σόδες και τ' αναψυκτικά. Κι εκεί μέσα, κάπου ανάμεσα σε μαλάκες ή ηλιθίους, ο Αμερικανός "αντί" να προσπαθεί τάχα μου να σώσει την κατάσταση στον... Καύκασο, την Μεσόγειο, την Κύπρο και τη Μέση Ανατολή, κάνοντας ψιλή κουβεντούλα με τον γηραλέο πλέον Κάρολο, στην αίθουσα δεξιώσεων του προεδρικού μεγάρου.

Φαίνεται πως ο γέρων τσιτώθηκε από το καψόνι της 28ης Οκτωβρίου, έθαψε μέσα του τον 15χρονο αντιστασιακό της παιδικής του φαντασίας, κι αποφάσισε να εξαντλήσει όλα τα βασιλικά του ελέη στον άγονο υπερατλαντικό επισκέπτη. Μπαμπάκιασε και το αυτί να μην ακούει την γουργούρα, χαχανητά και αβρότητες, πέλμα το καρπέτο βαθύ και στο βάθος ένα νοκτούρνο του Μότσαρτ -πού ν' ακουστεί βρε αδερφέ το πνιχτό κλάμα της υπουργού στην γειτονική Ιταλία, που δεν μπορούσε να ξεστομίσει την μαύρη μοίρα του λαού της;

Κι ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός μας μάταια αγωνίζεται να σταθεί. Είναι που δεν του φτάνουν οι 49 παρακαθήμενοι, μήπως το που περισσεύουν σε σχέση με τους 17 του Μάριο ή το που δεν έχουν την δύναμη να δακρύζουν;

Τα υποβρύχια του Άκη πάλι μπατάρισαν στην μπανιέρα του Αιγαίου κι ανεμογκάστρι φούσκωσε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ!

Το Δημόσιο δεν ζημιώθηκε, πάτερ, αλλά καλού κακού σκάστε 200 χιλιαρικάκια ως εγγύηση και άμετε στην ευχή του Θεού! Να κατέβει κι από τους Ρούσσους ο Εφραίμ να μας δώκει κι αυτός ό,τι έχει ευχαρίστηση...

(Δεν σε λυπάμαι που κλαις Έλσα, διόλου δεν σε λυπάμαι. Φαντάσου, ούτε να το πεις δεν μπόρεσες, και περιμένεις απ' τον λαό σου να το βιώσει...)

 

Πάνος Γιαννάκαινας

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο




cron