Hellenic Business

Πότε πρόλαβες και ξεγλίστρησες απ' το "στριμωξίδι του προβλήτα της Σμύρνης", Αννούλα, όταν τα τούρκικα γιαταγάνια θέριζαν τους λαιμούς των δυστυχισμένων; Πότε πρόλαβες και διόρθωσες όλες εκείνες τις αθλιότητες που έγραφαν τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας επί ημερών σου, ώστε έρχεσαι τώρα ως τιμητής να μας υποδείξεις το εάν τα μαύρα περιβραχιόνια κατά τις εθνικές μας παρελάσεις αποτελούν ύβριν και δείγμα έλλειψης σεβασμού στην Ιστορία των Ελλήνων;

Θα στο πω ξεκάθαρα (και όπως πάντα ενυπόγραφα): Είσαι η τελευταία που δικαιούται να μιλά για εθνική περηφάνια και εθνική συνείδηση των Ελλήνων! Η πείνα και η αθλιότητα που όλοι βιώνουμε τα τελευταία έτη δεν έχουν κανένα στοιχείο από το "προσωπικό, κομματικό ή συντεχνιακό εγώ" που ισχυρίζεσαι. Όταν τα έντερα των τιμίως εργαζομένων γουργουρίζουν, όταν τα σαρκία των γηραιών σέρνονται στις ουρές, το φρόνημα βεβαίως δεν γονατίζει, αλλά η διάθεση για αποδοκιμασία γιγαντώνεται.

Όταν εσύ και οι όμοιοί σου ανακαλύψετε τι σημαίνει εξευτελισμός για μια χούφτα ευρώ, όταν νιώσετε την ληστρική κρατική δαγκάνα να περισφίγγει όσα με κόπο και ιδρώτα αποκτήσατε, όταν νιώσετε τα έντερά σας να κενώνουν αέρα και το χνώτο σας βρομίσει απ' την αφαγιά, ελάτε να μας μιλήσετε για σεβασμό.

Μα θα πρέπει πρώτα σεις οι ίδιοι να σεβαστείτε τον άνθρωπο.

Τον εαυτό σας...

Πάνος Γιαννάκαινας