Hellenic Business

Διαβάζω τα δημοσιεύματα περί κοινωνικής έκρηξης, που τάχα μου θα συμβεί στην Ελλάδα αν συνεχιστεί αυτή η οικονομική κατάντια, και με πιάνει κλαυσίγελος. Και διερωτώμαι: ποιος άραγε θα σηκώσει πρώτος την παντιέρα της… επανάστασης;

Ο τύπος που ολοένα και περισσότερο χώνεται πιο βαθιά στην πολυθρόνα του, μπουκωμένος με πίτσες και μπίρες; Ο έξαλλος υπαλληλάκος - τουριστάκος του δεκαημέρου, που «κιτρινίζει» απ’ το κακό του όταν οι ταξιτζήδες του χαλούν τις διακοπούλες του; Που εναντιώνεται όταν βρεθεί μπλοκαρισμένος από μία διαδήλωση στους κακάσχημους και ρυπαρούς αθηναϊκούς δρόμους; Μήπως είναι γεννημένος επαναστάτης αυτός που χαλιέται βλέποντας τα αντίσκηνα στο Σύνταγμα; Αυτός που τρέχει πίσω από το ξυποληταριό με τα σορτς και τα σανδάλια που κινά την «βαριά μας βιομηχανία» (Θεέ μου, τι ακούμε και σπυριάζουμε κάθε μέρα!), μήπως και οικονομήσει κανένα μπουρμπουάρ; Αυτοί θα πρωταγωνιστήσουν στην επικείμενη (άκουσον, άκουσον) κοινωνική έκρηξη;

Ή μήπως οι άλλοι; Αυτοί που δεν χαραμίζουν μία ωρίτσα να τσακιστούν να ψηφίσουν στις εκλογές; Αυτοί μήπως που γλείφουν τον προϊστάμενο και καρφώνουν τον συνάδελφο για λούφα, επειδή κάθισε δύο λεπτά περισσότερο στην τουαλέτα; Γεννημένοι Τσε Γκεβάρα οι θιασώτες του φραπόγαλου, που ανακάλυψαν ξαφνικά το φρεντοτσίνο και αισθάνθηκα «σημαδεμένοι» σαν τον Αλ Πατσίνο! Αυτοί μόνο το καλαμάκι μπορούν να τσακίσουν για να διευκολύνουν το ρούφηγμα, όχι το αχόρταγο το Κεφάλαιο, μάτια μου!

Να θυμάστε, οι εκρήξεις είναι δύσκολο πια στις μέρες μας να συμβούν, ιδίως οι… κοινωνικές. Γιατί όλοι μας έχουμε μέσα μας έναν ακοίμητο πυροτεχνουργό που μεταλλάσσεται και τις εξουδετερώνει: την υποταγή στην εφήμερη και απατηλή καλοπέραση, τον εθισμό στο ναρκωτικό που λέγεται τηλεόραση και την λατρεία στην ανθρωποκτόνα αδράνεια.

Τελικώς, ναι κύριοι, η βλακεία δεν είναι μόνο ανίκητη αλλά και μεταδοτική!

Πάνος Γιαννάκαινας