Hellenic Business

Απεσταλμένοι από την Τουρκία, την Ινδία, την Βραζιλία και την Νότια Αφρική, βρέθηκαν χθες στην Δαμασκό, με σκοπό να εντείνουν τις πιέσεις στο καθεστώς Άσαντ και να σταματήσει η αιματοχυσία.

Ανάμεσα στους πολιτικούς εκπροσώπους που επισκέπτονται σήμερα τη Δαμασκό είναι και ο Τούρκος υπ. Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Μια επίσκεψη με ιδιαίτερη σημασία μια και η Τουρκία μέχρι σήμερα διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τη γείτονα χώρα

Πρόσφατα όμως η Τουρκία δήλωσε πως η υπομονή της με τη Συρία, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αιματοχυσίας, εξαντλείται. Ο Τούρκος πρωθυπουργός μάλιστα λίγο πριν από την αναχώρηση του υπ. Εξωτερικών δήλωσε πως το μήνυμα που στέλνει προς τη Συρία δεν επιδέχεται καμία παρανόηση

Σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Ανατολή, ο Αχμέτ Νταβούτογλου συναντήθηκε με τον Σύρο πρόεδρο Άσαντ, ωστόσο δεν έγιναν γνωστές λεπτομέρειες της συνάντησής τους. Οι ΗΠΑ εξέφρασαν πάντως την ικανοποίησή τους και ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρκ Τόνερ, δήλωσε πως «πρέπει να σταλεί ένα σαφές μήνυμα στον Ασάντ ότι η βία εναντίον διαδηλωτών δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτή».

Το καθεστώς Άσαντ δεν θα υποκύψει εύκολα

Εν τω μεταξύ εντείνονται οι διεθνείς πιέσεις. Τόσο ο Αραβικός Σύνδεσμος, όσο και τα ΗΕ, η ΕΕ αλλά και ο Πάπας έχουν ταχθεί στο πλευρό των διαδηλωτών. Όπως επισημαίνουν πολιτικοί αναλυτές, μπορεί η Τουρκία εξαιτίας του κουρδικού προβλήματος, να διατηρούσε καλές σχέσεις με τη Συρία, ωστόσο ακόμα και αυτή δεν μπορεί στην παρούσα φάση να μένει απαθής. Το Ισραήλ επιθυμεί επίσης τη σταθερότητα της Συρίας. Μόνο μια σταθερή κατάσταση στα υψίπεδα του Γκολάν μπορεί να εγγυηθεί και τη δική του ασφάλεια. Εκτός αυτού η λεγόμενη ‘αραβική άνοιξη’ ακόμα και αν δεν έχει φθάσει παντού έχει αφήσει τη σφραγίδα της.

Υπό αυτό το πρίσμα, καμία αραβική χώρα δεν μπορεί να μένει αμέτοχη. Είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο αν το καθεστώς Άσαντ θα εντυπωσιαστεί από όλες αυτές τις πιέσεις. Η Τεχεράνη δεν θα αφήσει εύκολα τη σύμμαχο χώρα να πέσει. Και οι δυο ελέγχουν την Χεσμολάχ, ώστε μπορούν και ελέγχουν τον Λίβανο. Η μόνη γλώσσα που η Συρία ίσως καταλάβαινε είναι αυτή των οικονομικών κυρώσεων.

Deutsche Welle