Hellenic Business

Επί χρόνια "σημαία" της Αθλέτικ Μπιλμπάο, ο Φραν Γέστε ετοιμάζεται να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού, χαρίζοντας αισιοδοξία και χαμόγελα στους φανατικούς του... λιμανιού.

Τα πρώτα βήματα

Πρωτοπήγε στη Λεζάμα, στις προπονητικές εγκαταστάσεις της Αθλέτικ, σε ηλικία 12 ετών και πέρασε από όλα τα "μικρά" τμήματα. Σε ηλικία 17 ετών δόθηκε στην Μπασκόνια, στην 3η ομάδα, για να "ψηθεί" στην Tercera Division (4η κατηγορία). Μετά από 38 εμφανίσεις και 7 γκολ, το δελτίο του ανήκε πλέον στην πρώτη ομάδα.

Η σεζόν 1998-1999, μία χρονιά που βρήκε την Αθλέτικ στους ομίλους του Champions League, προκάλεσε ανάγκες στο ρόστερ. Ο Γέστε έδωσε τις βοήθειες που χρειάστηκε στον Λουίς Φερναντές στο 2ο μισό της σεζόν. Το ντεμπούτο του έγινε στις 7 Φεβρουαρίου του 1999, όταν αγωνίστηκε σε όλο το ματς στην ήττα 2-0 από τη Σανταντέρ στο "Σαν Μαμές". Ακολούθησαν ακόμη 7 παιχνίδια εκείνη τη σεζόν κι ενώ παράλληλα αγωνιζόταν κανονικά στην Μπιλμπάο Αθλέτικ, τη 2η ομάδα του συλλόγου, που ανήκε στην Segunda B (3η κατηγορία).

Η επόμενη σεζόν τον βρήκε επίσης μοιρασμένο, αλλά με λιγότερες συμμετοχές λόγω τραυματισμών (6 στην 1η ομάδα, 11 στη 2η). Η νέα χιλιετία έφερε και διασυλλογικές εξελίξεις για τον νεαρό αριστεροπόδαρο επιθετικό μέσο. Ο Γέστε πήρε φανέλα βασικού, με συνέπεια να τελειώσει τη σεζόν με 34 συμμετοχές και 6 γκολ στο πρωτάθλημα και 4 ματς με 1 γκολ στο κύπελλο. Ορισμένα μικροπροβλήματα τραυματισμού, ο σκληρός ανταγωνισμός και οι συνεχείς αλλαγές προπονητών συνετέλεσαν ώστε ο Γέστε να έχει λιγότερες εμφανίσεις στις επόμενες 2 σεζόν, αλλά ήταν ξανά βασικός, αγωνιζόμενος κυρίως στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής της Αθλέτικ.

Γέστε και Βαλβέρδε

Ακολούθησαν οι δύο πιο παραγωγικές σεζόν του Γέστε, στις οποίες έπαιρνε οδηγίες από τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος βρισκόταν στον πάγκο των Βάσκων.

Η χρονιά 2003-2004 ήταν η καλύτερη για τον Βάσκο αρτίστα. Συμμετείχε σε 30 αγώνες πρωταθλήματος, έστω κι αν έβγαλε μόλις 9 ολόκληρα 90λεπτά, και σημείωσε 11 γκολ, επίδοση ρεκόρ στην καριέρα του, που τον έχρισε 1ο σκόρερ της ομάδας. Όπως ήταν φυσικό, η Αθλέτικ εκτοξεύθηκε και κατέλαβε την 5η θέση, με συνέπεια να κερδίσει "εισιτήριο" για το Κύπελλο UEFA.

Παράλληλα, κέρδισε την "παρθενική" κλήση στην εθνική Ισπανίας, μαζί με τον Τσάβι για τα παιχνίδια με Βέλγιο και Λιθουανία, έστω κι αν ο Λουίς Αραγονές δεν τον χρησιμοποίησε. Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε σε λιγότερα ματς, αλλά περισσότερα λεπτά και σημείωσε οκτώ γκολ, ενώ ήταν βασικότατος στην Ευρώπη, με 8 συμμετοχές και τρία τέρματα.

Το τέλος με Καπαρός

Στην πρώτη χρονιά χωρίς τραυματισμούς μετά από καιρό, το 2005-2006, ο Γέστε συμμετείχε σε 35 ματς, αλλά η Αθλέτικ είχε πτωτική τάση και το μόνο που κατάφερε ήταν να τερματίσει 12η.

Το 2006-2007, στη χρονιά όπου ο Γέστε αγωνίστηκε και στους 38 αγώνες πρωταθλήματος, η ομάδα του είχε τη χειρότερη σεζόν των τελευταίων δεκαετιών, αφού γλίτωσε την ύστατη στιγμή τον υποβιβασμό, τερματίζοντας 17η στην Primera Diviion. Η άφιξη του Χοακίν Καπαρός άλλαξε άρδην την κατάσταση στο "Σαν Μαμές". Γέστε και Αθλέτικ ακολούθησαν αντιδιαμετρική πορεία, με τον Βάσκο να αγωνίζεται σε λιγότερα ματς, αλλά την Αθλέτικ να ανεβαίνει. Έπαιξε σε 24 ματς στο πρωτάθλημα (3 γκολ), αλλά έβγαλε μόλις 13 90λεπτά και αντίκρισε 2 κόκκινες κάρτες. Το 2008-2009 η Αθλέτικ τερμάτισε 13 κι έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας, με τον Γέστε να έχει 28 συμμετοχές (3 γκολ) στην Primera Division και 4 στο Copa del Rey.

Η τελευταία χρονιά του στο "Σαν Μαμές", η σεζόν 2009-2010, ήταν και η χειρότερη των τελευταίων ετών. Αγωνίστηκε σε 22 ματς λόγω τραυματισμών και της κόντρας του με τον Καπαρός, ο οποίος τον "πάγωσε" για περίπου 1 μήνα. Αντίκρισε 3 κόκκινες κάρτες και χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο Europa League (11 συμμετοχές), το οποίο ο σύλλογος δεν έλαβε ποτέ σοβαρά. Δεν παρέλειψε να σημειώσει, όμως, το πιο όμορφο γκολ της καριέρας του, ένα μοναδικό σόλο μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, που άφησε "ξερούς" όλους τους πολυδιαφημισμένους αμυντικούς των "μερένχες".

Η αραβική περιπέτεια

Αυτή η κατάσταση οδήγησε τον Γέστε στην πόρτα της εξόδου από το σύλλογο μετά από 21 χρόνια. Το σίριαλ του επόμενου συλλόγου κράτησε αρκετό καιρό. Δεν ήταν εύκολη η επιλογή νέου σταθμού στην καριέρα μετά από μία ολόκληρη ζωή στον "λάκκο των λεόντων". Ενδιαφέρον υπήρξε ακόμη και από τον Ολυμπιακό, το οποίο δεν ευοδώθηκε.

Ο ίδιος επέλεξε να απομακρυνθεί τελείως από όσα είχε γνωρίσει μέχρι εκείνο το σημείο. Επέλεξε τα πετροδόλαρα της Αλ Ουάσλ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και εν μία έννοια δικαιώθηκε. Ο Ισπανός ανέλαβε αμέσως ρόλο ηγέτη και ολοκλήρωσε τη σεζόν βασικός (22 συμμετοχές) και με 16 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (1ος σκόρερ του συλλόγου).

Η Αλ Ουασλ τερμάτισε 6η και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά κυπέλλου και λιγκ καπ. Στην τελευταία διοργάνωση, μάλιστα, στα ημιτελικά κόντρα στην Αλ Αΐν, κατέγραψε την πιο γρήγορη ισοφάριση όλων των εποχών στον κόσμο, αφού με την μπάλα στη σέντρα μετά από γκολ της νέας ομάδας του Νάτσο Σκόκο, ο Γέστε σούταρε και ισοφάρισε αμέσως σε 2-2.

Ο Γέστε πρωταθλητής κόσμου

Το 1998 ο Γέστε φόρεσε για πρώτη φορά στην καριέρα του εμφάνιση με το εθνόσημο. Είχε 1 συμμετοχή με την εθνική κ-18 και το 1999 προβιβάστηκε απευθείας στην Ισπανία κ-20, όπου συμμετείχε στην αποστολή της "φούρια ρόχα" για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νιγηρίας.

Στο πλευρό των Τσάβι, Ίκερ Κασίγιας, Γκονθάλο Κόλσα, Κάρλος Μαρτσένα, Πάμπλο Ορμπάιθ, Γκάμπρι, Ντάβιδ Αγκάνθο και του συμπαίκτη του στην Μπιλμπάο Ντάνι Αρανθουμπία (βασικός αντί του Κασίγιας), ο 19χρονος Γέστε στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου. Στον προημιτελικό με την Γκάνα, μάλιστα, πέρασε στο 86' στη θέση του Πάμπλο Κουνιάγιο και 4 λεπτά αργότερα ο Πίτερ Οφορίκουε ισοφάρισε για τα "μαύρα διαμάντια", με συνέπεια το ματς να οδηγηθεί στην παράταση και από εκεί στα πέναλτι. Ο Γέστε ανέλαβε την ευθύνη του 3ου κατά σειρά, ευστόχησε και έβαλε το "λιθαράκι" του στη νίκη-πρόκριση με 8-7.

Στον ημιτελικό απέναντι στο Μάλι του Σεϊντού Κεϊτά και του Μαχαμαντού Ντιαρά πέρασε στον αγώνα στο 76' στη θέση ξανά του Κουνάγιο, με την Ισπανία να επικρατεί 3-1. Στον τελικό όπου η Ισπανία έκανε περίπατο με 4-0 δεν αγωνίστηκε, ωστόσο πανηγύρισε κι αυτός το τρόπαιο της πρώτης από τις "χρυσές φουρνιές" του ποδοσφαίρου της ιβηρικής χώρας, που λίγα χρόνια αργότερα θα διέπρεπε. Ακολούθησε η εθνική κ-21, όπου συμμετείχε σε 12 ματς μεταξύ 2000 και 2001.

Τα παραστρατήματα του Γέστε

Πρόκειται για μία ιδιαίτερη μορφή παίκτη, η οποία είναι γνωστή για την έντονη προσωπικότητά της. Είναι γεννημένος ηγέτης, αλλά κατάφερε να το δείξει μόνο πέρυσι, στην Αλ Γουάσλ.

Όλα αυτά τα χρόνια στην Αθλέτικ Μπιλμπάο βρισκόταν στη σκιά του αδιαμφισβήτητου ηγέτη Χοσέμπα Ετσεμπερία και αυτό του κόστισε. Ακόμα και το καλοκαίρι του 2010, όταν αποχαιρέτησε τον σύλλογο, το "αντίο" του επισκιάστηκε από αυτό του Ετσεμπερία, ο οποίος κρέμασε τα παπούτσια του. Για τον μεγάλο αρχηγό των Βάσκων διεξήχθησαν 2 φιλικά, ενώ στα τελευταία λεπτά συμμετοχής του στο πρωτάθλημα τον αποχαιρέτησε όλο το γήπεδο καταχειροκροτώντας τον επί 10 λεπτά μόλις έγινε αλλαγή.

Ο Γέστε, με επίσης σπουδαία προσφορά, αποχαιρετήθηκε με τον σύλλογο μέσω μιας "ψυχρής" ανακοίνωσης. Στη Χώρα των Βάσκων είχε τη φήμη του νυχτόβιου. Μάλιστα, μαζί με τον συμπαίκτη και φίλο του, Άσιερ ντελ Όρνο, είχαν αποκτήσει τα παρατσούκλια "Zipe-Zape", εξαιτίας των κοινών νυχτοπερπατημάτων τους. Ορισμένες φορές αμφισβητήθηκε η αφοσίωσή του στην ομάδα, ωστόσο η απάντησή του ήρθε το 2006-2007, όταν αγωνίστηκε και στα 38 παιχνίδια πρωταθλήματος, παρότι για ένα διάστημα αντιμετώπιζε πρόβλημα στους προσαγωγούς.

Πριν από κάθε αγώνα, ο Γέστε έκανε ένεση ώστε να καταφέρει να συμμετάσχει. Η αυταπάρνηση είναι λέξη που βρίσκεται στο λεξιλόγιό του ανά διαστήματα, αλλά αυτή που δεν σβήνει ποτέ είναι η αυτοπεποίθηση. Ίσως και υπέρ το δέον ορισμένες φορές, όπως και ο τσαμπουκάς...

Δεν διστάζει να τα βάλει ακόμα και με τον προπονητή του, όπως απέδειξε στην τελευταία σεζόν του στο "Σαν Μαμές". Μετά από ένα παιχνίδι κόντρα στη Νασιονάλ Μαδέιρα, στο οποίο είχε πολλά νεύρα και δεν είχε καλή απόδοση, ο Καπαρός αποφάσισε να τον αντικαταστήσει στο ημίχρονο κι ενώ οι Βάσκοι έχαναν 1-0. Ο Γέστε δεν περίμενε να τελειώσει το ματς και αποχώρησε με ταξί μόλις έμαθε ότι δεν θα έβγαινε στο γήπεδο για το 2ο ημίχρονο. Την επόμενη μέρα, μάλιστα, ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση σε μπουτίκ της Αθλέτικ, στην οποία έπρεπε να παρευρεθεί μαζί με άλλους συμπαίκτες του, αλλά απουσίασε. Ο διευθυντής του συλλόγου δικαιολόγησε αυτήν την απουσία λέγοντας πως είχε πρόβλημα στους συνδέσμου του αριστερού γονάτου και πως την ίδια στιγμή βρισκόταν για φυσιοθεραπεία. Η κόντρα του με τον Καπαρός έφτασε στο απροχώρησε στις 30 Ιανουαρίου του 2010. Ο Ισπανός τεχνικός τον αντικατέστησε στο 18' στο εκτός έδρας ματς με την Εσπανιόλ και τον άφησε εκτός δράσης μέχρι τις 25 Μαρτίου, όταν επέστρεψε στην ήττα από την Ατλέτικο στη Μαδρίτη. Έκτοτε περνούσε συνέχεια ως αλλαγή και φυσικά το τέλος του από την ομάδα ήταν προδιαγεγραμμένο.

πηγή: contra.gr