Hellenic Business

«Για να πολεμήσεις το σύστημα πρέπει να γίνεις μέρος του», αναγκάστηκε κάποτε να παραδεχτεί κι ο «πολύς» Μπακούνιν. Χρόνια αργότερα, οι κόκκινοι μισιονάριοι του Βλαντίμιρ Ιλίτς έστηναν στον τοίχο τους αγκιτάτορες που προσχωρούσαν στις τοπικές αριστοκρατίες εκτελώντας -δήθεν- κομματική αποστολή.

Στην αντίπερα του Ατλαντικού, πριν ακόμη προλάβει ο κόσμος να περιμαζέψει τα συντρίμμια του από τον παγκόσμιο πόλεμο, οι hipsters του Greenwich Village στο Σαν Φραντσίσκο για αρκετά χρόνια υπήρξαν τα «κακά παιδιά» που δεν είχαν θέση στο «αμερικανικό όνειρο». Μόνο με την δοκιμασμένη συνταγή τύπου «cola» μπόρεσαν τελικά να τους ελέγξουν: τους έκαναν… μόδα!

Κι έτσι η fashion victim παιδούλα του Κολωνακίου κατάφερε να πείσει τον άπλυτο φοιτητάκο του τζάκετ της δεκαετίας του ’70 να φορέσει το μοντγκόμερι αυτής του ’80. Και με τα πολλά, σύνθημα το σύνθημα και πανό το πανό, τον μάζεψε από τις πορείες και τον έχωσε στην κιλότα της, βρίσκοντάς του δουλειά κάπου στην πόλη…

Οι μαργαρίτες είναι για τους αγρούς, καρδιά μου, και τα τσιτάτα όχι για τις σνιφάτες γκόμενες του Μπέβερλι Χιλς, που στάζει απ’ το ρουθούνι τους αγγελόσκονη. Μην τολμήσεις να προτάξεις τα πλούσια σιλικονάτα στήθη τους στον εχθρό. Θα τα τρυπήσει με την εξαίσια μπαγιονέτα του -σουβλάκι κρεμμύδι ντομάτα για τα γούστα του απαιτητικού τουρίστα.

Νάτοι κιόλας οι κουτόφραγκοι με τα φράγκα, καταφθάνουν στον Άγνωστο Στρατιώτη, που ακόμη κείτεται ανάσκελα ενώ γύρω του χαλασμός κόσμου. Τι χαλασμός δηλαδή, μια μικρή ανάπαυλα, μέχρι τον Σεπτέμβρη. Η Αγανάκτηση μπορεί να περιμένει λίγες βδομάδες. Να πέσει η θερμοκρασία, βρε αδερφέ! Να μπουν πάλι στα συρτάρια τα top less των πεινασμένων ανοργασμικών κορασίδων!

Ω ναι, η Αγανάκτηση μπορεί να περιμένει μέχρι τον Σεπτέμβρη. Έχει και η επανάσταση δικαίωμα στα μπάνια του λαού!

Πάνος Γιαννάκαινας