Hellenic Business

"Ποια Ειρήνη λες; Ποια Ειρήνη τώρα μου ζητάς; Ποια Ειρήνη ψάχνεις και ρωτάς; Εμείς κι αν είχαμε Ειρήνη, την διώξαμε...", τραγουδά ο ο Χορός της "Ειρήνης", μιας από τις πιο αγαπημένες και εντυπωσιακά επίκαιρες κωμωδίες του Αριστοφάνη, η οποία σήκωσε χθες βράδυ αυλαία για τα φετινά Επιδαύρια, χαρίζοντας στο κοινό γέλιο,συγκίνηση και ειλικρίνεια.

Από νωρίς το απόγευμα, πλήθος κόσμου άρχισε να συγκεντρώνεται στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου για ν' απολαύσει την κωμωδία του Αριστοφάνη, που θεωρείται στην παγκόσμια δραματουργία ένα από τα πιο αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.

Μετά τους "Βατράχους", τις "Όρνιθες" και τις "Θεσμοφοριάζουσες" που έχει παίξει στο παρελθόν, ο Πέτρος Φιλιππίδης δοκιμάζει αυτή τη φορά τις δυνάμεις του στη σκηνοθεσία ενός ακόμα αριστοφανικού έργου- που ανεβαίνει σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη - με το οποίο συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών. Τη δραματουργική επεξεργασία, υπογράφει ο ίδιος, μαζί με τους Γιώργο Γαλίτη και Γιώργο Λέφα.

Πρόκειται για την πρώτη του σκηνοθεσία στο αργολικό θέατρο, στην οποία συνεργάζεται με το θίασο Θεατρική Διαδρομή.

Στην πάντα επίκαιρη "Ειρήνη", έναν ύμνο στην αγροτική ζωή ο Αριστοφάνης καταγγέλλει τον πόλεμο και ταυτόχρονα παρωδεί το θέατρο της εποχής του.

"Όταν αρχίσαμε ν' ασχολούμαστε με την επεξεργασία του έργου αναρωτιόμασταν τί είναι ο πόλεμος σήμερα. Ο πόλεμος είναι κοινωνικός, οικονομικός, εσωτερικός. Αυτό θέλουμε να πουμε σήμερα με την "Ειρήνη", γιατί δεν υπάρχει ένας πόλεμος σώμα με σώμα, αλλά ένας πολύ πιο ύπουλος και επικίνδυνος τον οποίο δέχεται η κοινωνία" , λέει ο Πέτρος Φιλιππίδης μιλώντας για την παράσταση.

Το αμπέλι του Τρυγαίου - Πέτρου Φιλιππίδη έχει στηθεί για τα καλά στη σκηνή της Επιδαύρου. Ένα λαϊκό πανηγύρι με έντονο εικαστικό χαρακτήρα παρακολουθούν επί σκηνής οι θεατές να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια τους.

"Πόλεμος για τη δουλειά μου, πόλεμος για το φαΐ. Μη με πνίξουνε τα χρέη και με βάλουν φυλακή...." τραγουδούν και χορεύουν ένα τσούρμο γεωργοί, πλάι στον φτωχό αμπελουργό Τρυγαίο, με το κουρελιασμένο του κοστούμι και τα πράσινα παπούτσια (κοστούμια Γιάννης Μετζικώφ). Ενώ οι ήχοι της πρωτότυπης μουσικής του Μίνου Μάτσα κατακλύζουν το Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Τα σκηνικά μοιάζουν με πίνακα ζωγραφικής που ζωντανεύει. Εως και τον Ολυμπο ζωγραφισμένο βλέπει το κοινό επί σκηνής. Άλλωστε εχει φροντίσει γι' αυτό ο εικαστικός Γιάννης Κόττης.

Χωρίς να ακυρώνεται το κείμενο και η εποχή του, η δραματουργική επεξεργασία φέρνει το έργο πιο κοντά μας, ώστε να αφορά και τη σημερινή εποχή. Έτσι γίνονται έντονες αναφορές στο σήμερα όχι με ονόματα, αλλά με περιγραφές. Οι ηθοποιοί αναφέρονται μεταξύ άλλων στο μνημόνιο, στον πρόσφατο ανασχηματισμό αλλά και σε δηλώσεις πολιτικών που συζητήθηκαν το τελευταίο διάστημα: " Μα καλά, ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτόν τον τόπο ; Ο Κανένας", "Μαζί τα φάγαμε", "Μας φάγανε τα τζάκια, γι αυτό καήκαμε τα κούτσουρα", "Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει σε αυτήν την χώρα. Πρώτα σου βγάζουν το λάδι, μετά την πίστη, για να σου βγει μετά η ψυχή με την άνεσή της", "Δεν μας πλανεύουν τώρα πια οι κούφιες υποσχέσεις, κι αν τους ξαναψηφίσουμε κατέβα να μας..".

Ακόμη, η παράσταση πρωτοτύπησε και σε άλλα σημεία καθώς περιείχε αναφορές στον Τσακ Νόρις, στην πράσινη ενέργεια, στο κίνημα "Δεν πληρώνω", στο τηλεοπτικό σόου "Dancing with the stars", μουσική από τις επικίνδυνες αποστολές και ατάκες από την ταινία του Νίκου Περράκη "Σειρήνες στο Αιγαίο".

Η Eιρήνη πρωτοπαρουσιάστηκε το 421 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια , όπου και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε την κωμωδία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών, που κατέληξαν στην ειρήνη του Νικία, με την οποία οι λαοί των δύο αντιπάλων ήλπιζαν ότι θα λήξει ο Πελοποννησιακός πόλεμος.

Πρωταγωνιστής ο Τρυγαίος, ένας φτωχός αμπελουργός που αγανακτισμένος από την κατάντια των αμπελιών του αποφασίζει να ψάξει και να απελευθερώσει την Ειρήνη, η οποία είναι φυλακισμένη σε μία σπηλιά. Ξεκινάει για τον Όλυμπο, καβαλώντας ένα τεράστιο σκαθάρι, στην προσπάθειά του έως και τους θεούς να πείσει για να ελευθερώσει την Ειρήνη, τη στιγμή που η Γη και οι άνθρωποι καταστρέφονται από τον πόλεμο. Πρέπει να βιαστεί όμως γιατί ο Πόλεμος έχει στο μεταξύ μαζέψει σε ένα τεράστιο γουδί όλες τις πόλεις-κράτη και ετοιμάζεται να τις λιώσει με το γουδοχέρι. Από κει αρχίζουν οι περιπέτειές του μέχρι να επιστρέψει νικητής στη Γη...

Με ένα θερμό και παρατατετάμενο χειροκρότημα επιβράβευσε χθες βράδυ την παράσταση το κοινό στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Αποχαιρετώντας τους θεατές, ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Πέτρος Φιλιππίδης αφιέρωσε την "Ειρήνη" στην μνήμη του Θανάση Βέγγου, γνωρίζοντας ότι ο Τρυγαίος ήταν και ο τελευταίος ρόλος του μεγάλου Έλληνα ηθοποιού.