Hellenic Business

Πέραν της εμμονής του στην απόκρυψη ή και διαστρέβλωση της αλήθειας, ο πολιτικός κόσμος ανέκαθεν αρεσκόταν σε αφελείς διατυπώσεις, βλακώδεις χαρακτηρισμούς και παιδαριώδεις υπερβολές. Στις μέρες μας, η έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων, η θλιβερή επαναληπτικότητα και η αδόκιμη χρήση βαρύγδουπων -πλην κενών περιεχομένου- όρων, σε συνδυασμό με την στερημένη φαντασίας και ορθολογικής σκέψης πολιτική ενόραση, έχουν καταντήσει τους πολιτικούς μας θλιβερά και άβουλα ανθρωπάκια, άψυχα, ικανά να συρθούν με μοναδικό κίνητρο την εξυπηρέτηση της ακόρεστης ιδιοτέλειάς τους.

Δεν πρόκειται περί μιας εμπαθούς γενίκευσης ούτε περί ενός άδικου συμψηφισμού. Τουναντίον, η άποψή μου αυτή ερίζει ακριβώς στην ύπαρξη εκείνων των -ομολογουμένως ελαχίστων- εξαιρέσεων που διά της σπανιότητάς τους επαληθεύουν την ορθότητα του συλλογισμού μου.

Οι αναγνώστες ίσως θυμούνται ακόμη κάποιες παλαιότερες σκέψεις μου σχετικά με την άτοπη φραστική διατύπωση μιας μερίδας πολιτικών που ομιλούσαν για φαντασιακά φιλοσοφικά δημιουργήματα, όπως για παράδειγμα εκείνο του περίφημου κοινωνικού φιλελευθερισμού. Τώρα, η μωρία επανέρχεται στον διάλογο των καναλιών, τα πολιτικά γραφεία και τα βουλευτικά έδρανα με το μεσσιανικό σύνθημα της κυβέρνησης «προσωπικοτήτων» ή, άλλως, «τεχνοκρατών».

Η ιδέα μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» έχει την λογική βάση της (όπως ακριβώς προδικάζει και ο ίδιος, ο τόσο παράφορα ανεπιτυχής όρος) στην προσδοκία επίτευξης ενός έργου: την διάσωση της ελληνικής οικονομίας. Θα την αποτελούν τεχνοκράτες – επιστήμονες, με εξειδικευμένο γνωστικό αντικείμενο, η δε θητεία της θα είναι πεπερασμένη και ασφαλώς εξαρχής προσδιορισμένη. Θα αποτελείται από ανθρώπους πέραν της πολιτικής κονίστρας, καταξιωμένους πανεπιστημιακούς και ειδήμονες, επαΐοντες στο θεωρητικό πεδίο της επιστήμης τους, που ως διά μαγείας θα δράσουν προς όφελος μιας κοινωνίας, υπό το άγρυπνο βλέμμα των ήδη αποτυχημένων πολιτικών μας. Κατόπιν, θα αποσυρθούν αθόρυβα και σεμνά στο «σπήλαιο» του επιστημονικού τους εργαστηρίου, παραδίδοντας στους αποτυχημένους πολιτικούς μας μια καθηρμένη, υγιή Ελλάδα!

Το ερωτήματα που προκύπτουν είναι πάμπολλα, μα θα αρκεστούμε μόνον στα ουσιωδέστερα:

Αν επιτύχουν τον στόχο τους, γιατί θα πρέπει να αποσυρθούν; Σκοπός είναι να κυβερνούν οι πολιτικοί ή οι άριστοι;

Τι μας διαβεβαιώνει ότι, αναλαμβανόντων των αποτυχημένων, δεν θα επιστρέψει και πάλι η καταστροφή; Διότι, αν πιστεύουμε πως αυτό είναι απίθανο να συμβεί, θα πρέπει τώρα να παραδεχθούμε ότι την ευθύνη δεν φέρουν οι κακοί πολιτικοί μας αλλά μια άδικη, ανυπέρβλητη νομοτέλεια που θέλει την δυστυχία μας!

Τέλος, γιατί θα πρέπει να αναλάβουν τα ηνία οι τεχνοκράτες; Σε όλο τον κόσμο οι πολιτικοί τούς χρησιμοποιούν προκειμένου να κατανοήσουν τα σύγχρονα παγκόσμια οικονομικά -και όχι μόνο- δεδομένα, καθώς η οικονομική δράση του ανθρώπινου γένους εξελίσσεται πολυπλοκότερη και ταχύτερη απ’ όσο στο παρελθόν. Στην χώρα μας αποφασίσαμε ακριβώς το αντίστροφο: οι τεχνοκράτες να ηγούνται και να ασκούν πολιτική δράση, έχοντες ως συμβούλους τους πολιτικούς!

Το τραγικά αφελές (ίσως και τραγικό) του όλου θέματος έγκειται ακριβώς στο ότι η αντικατάσταση της πολιτικής από την επιστήμη αποσκοπεί μόνο στον εντυπωσιασμό των σκληρά δοκιμαζόμενων μαζών. Οι λαοί, κύριοι, δεν διοικούνται από αριθμούς και επιστημονικές θεωρίες, αλλά από εμπνευσμένους και ενάρετους ηγήτορες με όραμα και πίστη. Η εφηρμοσμένη πολιτική, πέραν των γνώσεων, απαιτεί μεγαλείο ψυχής και ολοκληρωτική αντίληψη, καθολική αφοσίωση στο έργο που διά της λαϊκής ψήφου έχετε αναλάβει. Είστε εντολοδόχοι του λαού σας, τον παλμό του οποίου οφείλεται να αφουγκραστείτε, την αγωνία του οποίου είστε υποχρεωμένοι να νιώσετε. Η επιστήμη είναι αρωγός και ως τέτοια θα πρέπει να παραμείνει. Ουδέποτε κατάφερε να διαμορφώσει πολιτικές, δύναται όμως κάλλιστα να τις καθοδηγεί και να τις προστατεύει.

Και σε αυτό το σημείο γεννάται ένα ακόμη ερώτημα: Αφού δεν μπορέσατε μέχρι σήμερα να ασκήσετε άξια και αποτελεσματική πολιτική, αφού αναγκάζεστε τώρα να ρίψετε «λευκή πετσέτα» στο ρινγκ των προσπαθειών του λαού ακριβώς επειδή ουδέποτε συναισθανθήκατε την αποστολή σας αλλά και ουδέποτε εισακούσατε τις συμβουλές και προειδοποιήσεις των τεχνοκρατών επιστημονικών σας συμβούλων, τι μας πείθει ότι κι αυτή η επιλογή σας να παραδώσετε την -προσωρινή έστω- διοίκηση της Ελλάδας στους «αμόλυντους» θα καρποφορήσει;

Μήπως κι αυτή την λύση εσείς, οι ίδιοι αποτυχημένοι, δεν την προτείνατε;

Πάνος Γιαννάκαινας